மூன்றாம் பருவம் அலகு – 4

பொருளாதார அடித்தளமும் வேளாண்மை வளர்ச்சியும்

• விடுதலைக்குப் பிந்தைய ஏற்றத்தாழ்வுகளைக் களைய, நாட்டில் ஐந்தாண்டுத் திட்டங்கள் வகுக்கப்பட்டன. முதல் திட்டம் 1951இல் தொடங்கப்பட்டது. இத்திட்டங்களின் முக்கிய நோக்கம் உழவுத் தொழில் மற்றும் கனரகத் தொழில்களின் வளர்ச்சி ஆகும்.

• ஐந்தாண்டுத் திட்டங்களின் பயனாக, தமிழகத்தில் வேளாண்மையிலும், கனரகத் தொழில்களிலும் வளர்ச்சி காணப்பட்டது.

• வேளாண்மைத் துறைக்கு நிதி ஒதுக்கீடு இரண்டாம் திட்ட காலத்தில் ரூ. 51.02 கோடியாகவும், நான்காவது திட்ட காலத்தில் ரூ. 93.48 கோடியாகவும் அதிகரித்தது.

• வேளாண்மையை மேம்படுத்த இரசாயன உர உற்பத்தி ஆலைகள் நிறுவப்பட்டன; கோவை, தஞ்சை மாவட்டங்களில் டிராக்டர்கள் மூலம் நிலங்களைப் பண்படுத்தும் முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன.

• முக்கிய நீர்ப்பாசனத் திட்டங்கள்: சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு பவானிசாகர் அணை (1956), அமராவதி அணை (1957), மணிமுத்தாறு அணை (1958), வைகை அணை (1959), ஆழியாறு அணை (1962), சேர்வலாறு அணை (1985) போன்ற பெரிய அணைக்கட்டுகள் கட்டப்பட்டன.

• கரும்பு, நெல், பருத்தி போன்ற பயிர்களில் ஒட்டு ரகங்கள் உருவாக்கப்பட்டதால், 1971ஆம் ஆண்டுக்குள் தமிழகம் உணவுத்துறையில் தன்னிறைவு அடைந்தது. மேலும், தமிழகம் இந்தியாவிலேயே பசுமைப் புரட்சி கண்ட இரண்டாவது மாநிலமாக விளங்கியது.

• நிலச் சீர்திருத்தங்கள்: திராவிட முன்னேற்றக் கழக ஆட்சியில் நில உச்சவரம்பு 30 ஸ்டாண்டர்டு ஏக்கரில் இருந்து 15 ஸ்டாண்டர்டு ஏக்கராகக் குறைக்கப்பட்டது. நிலமின்றி வாழ்ந்த மக்களுக்கு நிலங்கள் பங்கீடு செய்யப்பட்டன.

தொழில் வளர்ச்சி மற்றும் மின்சாரம்

• தொழில்துறை நெசவு ஆலைகளைத் தாண்டி சிமெண்ட், உரம், போக்குவரத்து வண்டிகள், டயர் உற்பத்தி போன்ற துறைகளில் விரிவடைந்தது.

• மத்திய அரசு நிறுவனங்கள் (சுதந்திரத்திற்குப் பின்): தமிழகத்தில் பத்துக்கும் மேற்பட்ட மத்திய அரசு நிறுவனங்கள் தொடங்கப்பட்டன.

  • நெய்வேலிப் பழுப்பு நிலக்கரித் திட்டம்: ரூ. 182 கோடி மூலதனத்தில் தொடங்கப்பட்டு மின்சாரம், செயற்கை உரம், அடுப்புக்கரி போன்றவற்றை உற்பத்தி செய்தது.

  • சென்னை: இணைப்பு இரயில்பெட்டித் தொழிற்சாலை, எண்ணூர் அனல்மின்சார நிலையம், மணலி மண்ணெண்ணெய் சுத்திகரிப்பு ஆலை.

  • இதர கனரகத் தொழிற்சாலைகள்: திருவெறும்பூரில் உயர் அழுத்தக் கொதிகலன் தொழிற்சாலை, ஆவடியில் டாங்கித் தொழிற்சாலை, கல்பாக்கத்தில் மின்அணு நிலையம்.

• தொழிற்பேட்டைகள்: இலட்சக்கணக்கானோருக்கு வேலைவாய்ப்பு வழங்க தொழிற்பேட்டைகள் அமைக்கப்பட்டன. அம்பத்தூர், கிண்டி, ராணிப்பேட்டை போன்ற இடங்களில் உருவான தொழிற்பேட்டைகள் குறிப்பிடத்தக்கவை; இவற்றில் அம்பத்தூரும் கிண்டியும் மிகப்பெரியவை.

• முக்கிய உற்பத்தித் தொழில்கள்: கோவை, மதுரை, அம்பாசமுத்திரம் ஆகிய இடங்களில் பஞ்சாலைத் தொழில் சிறந்து விளங்கியது. டால்மியாபுரம், தாழையூத்து போன்ற இடங்களில் சிமெண்ட் உற்பத்தித் தொழிற்சாலைகள் நிறுவப்பட்டன. அசோக் லேலாண்ட், ஸ்டாண்டர்டு மோட்டர்ஸ் லிமிடெட் போன்ற நிறுவனங்கள் போக்குவரத்து ஊர்திகளை உற்பத்தி செய்தன.

• தோல் தொழில்: 1964இல் சென்னையை அடுத்த மாதவரத்தில் முதல் தோல் தொழில்பேட்டை உருவானது.

• சிறு மற்றும் குடிசைத் தொழில்கள்: மின்னணுப் பொருட்கள், நுண்கருவிகள், எந்திரப் பாகங்கள் போன்றவற்றை உற்பத்தி செய்யும் சிறு தொழில்களுக்கு அரசு கடனுதவி வழங்கியது. பட்டுப் பூச்சி வளர்த்தல், தேனீ வளர்ப்பு, மண்பாண்டத் தொழில் போன்றவை குடிசைத் தொழில்களாக வளர்ந்தன.

• மின் உற்பத்தி: 1947இல் பேசின் பிரிட்ஜ் அனல்மின் நிலையம், 1948இல் மேட்டூர் நீர்மின் நிலையம் உருவாயின. 1957இல் ‘தமிழ்நாடு மின்சார வாரியம்’ தொடங்கப்பட்டது.

இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டங்களின் எழுச்சி

• இந்தித் திணிப்புக்கு எதிர்ப்பு: மொழி ஒரு சமூகத்தின் ‘பண்பாட்டுத் தொடர்புக்கருவி’ எனக் கருதப்பட்டதால், ஒரு குறிப்பிட்ட மொழியைத் திணிப்பது முரண்பாடுகளை ஏற்படுத்தும் என எதிர்த்தனர்.

• 1948 போராட்டம்: சென்னை மாகாண முதலமைச்சர் ஓ.பி. இராமசாமி ரெட்டியார் தலைமையிலான அமைச்சரவை இந்தியைக் கட்டாயப் பாடமாக்க முயன்றபோது, பெரியார், அண்ணா, மறைமலையடிகள் போன்றோர் 17.7.1948இல் கண்டனக் கூட்டம் நடத்தினர்.

• மறைமலையடிகள் இந்தி திணிப்பை ‘ஆரிய திராவிட போராட்டத்தின் மறுவடிவம்’ என்று குறிப்பிட்டார். திராவிடர் கழகம் அமைதிப் போராட்டங்களை (ஊர்வலம், கருப்புக் கொடி காட்டுதல், மறியல்) நடத்தியது.

• 1950 ஆணை: கல்வி அமைச்சர் மாதவராவ் 2.5.1950இல் 1 முதல் 6ஆம் வகுப்பு வரை மூன்றாம் மொழியாக இந்தியைக் கட்டாயமாக்கினார். இதனை எதிர்த்து தி.க.வும், திமுகவும் 10.5.1950இல் ‘இந்தி எதிர்ப்பு நாளாகக்’ கொண்டாடின.

• இராஜாஜி ஆட்சிக்காலம் (1952-1954): இராஜாஜி முதல்வரானதும் ‘மொழிப்போர்’ புதிய வடிவம் பெற்றது. புகைவண்டி நிலையம், அஞ்சல் நிலையம் போன்ற மத்திய அரசு அலுவலகங்களில் உள்ள பெயர்ப்பலகைகளில் காணப்படும் இந்தி எழுத்துக்களைத் தார்பூசி அழிக்கும் போராட்டம் நடந்தது.

• கெர் குழு எதிர்ப்பு (1957): பி.ஜி. கெர் தலைமையிலான குழுவின் அறிக்கை மறைமுகமாக இந்தியைத் திணிப்பதாகக் கருதி, பெரியார் 26.11.1957இல் மாநிலம் முழுவதும் ‘சட்ட எரிப்புப் போராட்டம்’ துவக்கினார், சுமார் 4,000 பேர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர். மாணவர்கள் முதல் முறையாக கும்பகோணத்தில் போராட்டம் நடத்தினர்.

மொழிப் போராட்டத்தின் உச்சமும் இருமொழிக் கொள்கையும்

• தேசப்பட எரிப்புப் போராட்டம் (1960): 1960 ஏப்ரலில் குடியரசுத் தலைவர் இந்தியை ‘ஆட்சி மொழியாக’ அறிவித்ததால், பிரதமர் நேருவின் உறுதிமொழி மீறப்பட்டதாகக் கருதிய பெரியார், இந்திய தேசப் படத்திற்குத் தீ வைக்க அழைப்பு விடுத்தார்.

• ஆட்சிமொழிச் சட்டம், 1963: இச்சட்டப்படி, 26.1.1965 முதல் இந்தி ஆட்சி மொழியாகும், ஆங்கிலம் துணை மொழியாகப் பயன்படுத்தப்படும். திமுக இதனை இந்தி பேசாத மக்களுக்கு இழைத்த அநீதி என்று கண்டித்தது.

• 1965 போராட்டம்: பக்தவச்சலம் முதலமைச்சர் ஆனதும் போராட்டம் வேகம் பெற்றது. 26.1.1965ஐ திமுக ‘துக்க தினமாகக்’ கொண்டாட முடிவு செய்தது.

• மாணவர்களின் தியாகம்: அனைத்துக் கல்லூரி மாணவர்களும் ஒன்றுகூடிப் போராடினர். சிதம்பரம் அண்ணாமலைப் பல்கலைக்கழக மாணவர் இராஜேந்திரன் காவல்துறையின் துப்பாக்கிச் சூட்டில் மரணமடைந்தார், இதனால் போராட்டம் பொதுமக்கள் கைக்குச் சென்றது.

• உணர்ச்சிப்பூர்வ தியாகங்கள்: திருச்சி சின்னச்சாமி, கோடம்பாக்கம் சிவலிங்கம் போன்ற திமுக தொண்டர்கள் ‘உடல் மண்ணுக்கு உயிர் தமிழுக்கு’ என்று முழங்கி தீக்குளித்து இறந்தனர்.

• திமுக ஆட்சி மற்றும் இருமொழிக் கொள்கை (1967): 1967 பொதுத்தேர்தலில் திமுக வெற்றி பெற்று அண்ணாத்துரை முதலமைச்சர் ஆனார். அவர் 23.1.1968இல் சட்டமன்றத்தில் “ஆங்கிலம், தமிழ் ஆகிய இருமொழிகளே தமிழகத்தின் ஆட்சி மொழியாக இருக்கும். இந்திமொழி தேவை இல்லை” என்று அறிவித்தார். திமுகவின் இருமொழிக் கொள்கைத் திட்டத்தினால் இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டம் முடிவடைந்தது.

கல்வி, சமூக நலன் மற்றும் தகவல் தொழில்நுட்பம்

• கல்வி வளர்ச்சி: விடுதலைக்குப் பின் பள்ளிகள், கல்லூரிகள் பலமடங்கு பெருகியுள்ளன. கல்வியின் குறிக்கோள்கள் தேசிய ஒருமைப்பாடு, சமூக நீதி, அனைவருக்கும் தரமான கல்வி போன்றவற்றை உள்ளடக்கியது.

• முக்கியக் குழுக்கள்: டாக்டர் ராதாகிருஷ்ணன் கமிஷன் (1948), A. லெட்சுமணசுவாமி முதலியார் குழு (1952), C.S. கோத்தாரி கமிஷன் (1964) போன்றவை அமைக்கப்பட்டன.

• கல்வி நலத்திட்டங்கள்: இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் மூலம் 14 வயதுக்கு உட்பட்ட அனைவருக்கும் கட்டாய இலவசக் கல்வி அளிக்க இலக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்டது.

• காமராஜர் ஆட்சியில் தொடக்கக் கல்வி முன்னேற்றத்திற்கு முக்கியத்துவம் அளிக்கப்பட்டது. மாணவர்களைப் பள்ளியில் சேர்க்கவும், இடைநிற்றலைத் தவிர்க்கவும், சத்துணவுத் திட்டம் (முட்டையுடன்) மற்றும் இலவசப் பேருந்து வசதி வழங்கப்படுகிறது. ‘கரும்பலகைத் திட்டம்’ செயல்படுத்தப்பட்டது. ஒன்று முதல் 10ஆம் வகுப்பு வரை இலவசக் கல்வி வழங்கப்படுகிறது.

• சமூக நலத் திட்டங்கள்: பல்வேறு அரசு நிதி உதவித் திட்டங்கள் செயல்படுத்தப்பட்டன.

  • பிச்சைக்காரர் மறுவாழ்வு திட்டம் (1970).

  • கண்ணொளி வழங்கும் திட்டம் (1971): இது தேசிய அளவில் பின்பற்றப்பட்டது.

  • இலவச சைக்கிள் ரிக்ஷா வழங்கும் திட்டம் (1973).

  • டாக்டர் முத்துலட்சுமி ரெட்டி மகப்பேறு உதவித் திட்டம் (1989).

  • தொட்டில் குழந்தை திட்டம், பசுமைவீடு திட்டம், மூவலூர் ராமாமிர்தம் அம்மையார் உயர்கல்வி உறுதித்திட்டம் போன்ற திட்டங்கள் செயல்படுத்தப்படுகின்றன.

• போக்குவரத்து வளர்ச்சி: 1972இல் பல்லவன் போக்குவரத்துக் கழகம் உருவானது. புகைவண்டிப் போக்குவரத்தில் அகலப் பாதைகளாக மாற்றப்பட்டு, தமிழகம் வேகமான வளர்ச்சியைப் பெற்றது.

• தகவல் தொழில்நுட்பம் (IT): குடிமக்களுக்கு அரசின் தகவல்களை இணையம் வாயிலாக விரைவாக வழங்குதல், கிராமம்/நகர இடைவெளியை நிரப்புதல், மென்பொருள் ஏற்றுமதியை உயர்த்துதல் ஆகியவை தொழில்நுட்பத் துறையின் நோக்கங்கள்.

• தகவல் தொடர்பு: 1957இல் செயற்கைக் கோள் மூலம் தகவல் தொடர்பு. இந்தியப் பொறியியல் பட்டதாரிகள் ஆங்கில அறிவு பெற்றிருந்ததால், கணினித் துறையில் வெளிநாடுகளில் வரவேற்புக் கிடைத்தது (மைக்ரோசாஃப்ட் நிறுவனத்தில் 40% இந்தியர்கள்).

• தமிழ் இணையக் கல்விக்கழகம்: 18.5.2000இல் நிறுவப்பட்டு, தமிழ் ஆதாரங்களை இணையம் வழியாக அளிக்கிறது. இது இளநிலைத் தமிழியல் பட்டக் கல்வி, மின் நூலகம் உருவாக்குதல், கணினித் தமிழ் ஆய்வினை ஊக்குவித்தல் போன்ற செயல்பாடுகளைக் கொண்டுள்ளது.