இரண்டாம் பருவம் – அலகு-1 பாடக்குறிப்புகள்

அலகு – 1 : தமிழ் இலக்கிய வரலாறு அறிமுகம்

சிற்றிலக்கியம்

  • தமிழில் 96 வகை சிற்றிலக்கியங்கள் உள்ளன.

  • இவை வடமொழியில் பிரபந்தங்கள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன.

  • சிற்றிலக்கியத்தின் பாடுபொருளாக சிற்றின்பமும் பேரின்பமும் அமைகிறது.

  • உலா, அந்தாதி, தூது உள்ளிட்ட பல சிற்றிலக்கிய நூல்கள் இடம்பெறுவதால், பதினோராம் திருமுறை “பிரபந்த மாலை” என்று அழைக்கப்படுகிறது.

சிற்றிலக்கிய வகைகள்

1. குறவஞ்சி

  • பெயர்க்காரணம்: குறவர் குளத்தில் பிறந்த வஞ்சிக்கொடி போன்ற பெண் என்ற பொருளைத் தரும். இதில் குறத்தி குறி கூறுதல் மற்றும் அவளது செயல்கள் இடம்பெறுவதால் இப்பெயர் பெற்றது.

  • காலம்: நாயக்கர் காலம்.

  • வேறு பெயர்கள்: குறம், குறவஞ்சி நாடகம், குறத்திப் பாட்டு.

  • இலக்கணம்: பாட்டுடைத் தலைவன் உலா வரும்போது அவனைக் கண்டு காதல் கொண்டு தவிக்கும் தலைவிக்குக் குறத்தி குறி சொல்வதாக அமைவது குறவஞ்சி இலக்கியமாகும்.

  • முதல் குறவஞ்சி நூல்: திருக்குற்றாலக் குறவஞ்சி – இதனை இயற்றியவர் திரிகூடராசப்பக் கவிராயர்.

  • குறம் என்பது குறத்தி சார்ந்த நிகழ்ச்சிகளையும், குறவநாடகம் என்பது குறவன் சார்ந்த வேட்டையாடுதல் நிகழ்வுகளையும் குறிக்கும். இவை இரண்டும் சேர்ந்து மற்ற நிகழ்வுகளும் கலந்து வருவது குறவஞ்சி எனப்படும்.

2. கலம்பகம்

  • பெயர்க்காரணம்: கலம்பகம் என்பதற்கு கலவை என்று பொருள். (கலம்-12, பகம்-6 = 18 உறுப்புகள் உடையது).

  • இலக்கணம்: பலவகையான ஓசை நயமுடைய பாக்களும் இனங்களும் உறுப்புகளும் பயின்றுவரப் பாடப்படுவது கலம்பகம் ஆகும்.

  • தொல்காப்பிய அகத்துறை சார்ந்த உறுப்புகள்: அம்மானை, ஊசல், காலம், வண்டு, கைக்கிளை, பாண், தழை, இரங்கல், குறம், தூது.

  • முக்கிய உறுப்புகள் விளக்கம்:

    • புயவகுப்பு: கலம்பகத் தலைவனுடையத் தோள்களின் சிறப்பைக் கூறுவது.

    • காலம்: தலைவனைப் பிரிந்த தலைவி கார்கால வரவு கண்டு துன்பப்படுவது.

    • குறம்: தலைவியிடம் வந்த குறத்தி, தலைவன் விரைவில் வருவான் எனக் குறி கூறுவது.

    • மறம்: வீரனின் மகளை மணம்புரிய தூதனுப்பிய மன்னனை இகழ்ந்து மணம் மறுப்பதாகச் செய்யுள் செய்வது.

  • முதல் கலம்பக நூல்: நந்திக்கலம்பகம். இதன் காலம் கி.பி. ஒன்பதாம் நூற்றாண்டு.

  • பாட்டுடைத் தலைவன்: மூன்றாம் நந்திவர்மன்.

3. உலா

  • பெயர்க்காரணம்: பாட்டுடைத் தலைவன் உலா வருவதாகப் பாடப்படும் இலக்கிய வகை.

  • வேறு பெயர்கள்: பவனி, பெண்பாற் கைக்கிளை, உலாப்புறம், உலாமாலை, புற உலா.

  • இலக்கணம்: உலாவிற்கு இலக்கணம் கூறும் தொல்காப்பியக் கூற்று: “ஊரோடு தோற்றமும் உரித்தென மொழிப”.

  • தலைவன் வயது: 16-48 வயது வரை உள்ள ஆடவர்களுக்கு மட்டுமே உலா நூல் பாடப்படும் என பன்னிருபாட்டியல் கூறுகிறது.

  • பெண்களின் ஏழு பருவங்கள்: பேதை (5-7), பெதும்பை (8-11), மங்கை (12-13), மடந்தை (14-19), அரிவை (20-25), தெரிவை (26-32), பேரிளம்பெண் (33-40).

  • முதல் உலா நூல்: திருக்கைலாய ஞான உலா. இதனை எழுதியவர் சேரமான் பெருமான் நாயனார். இதற்கு ஆதி உலா என்ற வேறு பெயரும் உண்டு.

  • மூவருலா: ஒட்டக்கூத்தர் எழுதிய மூன்று உலா நூல்களின் தொகுப்பு: விக்கிரம சோழன் உலா, குலோத்துங்க சோழன் உலா, இராச இராச சோழன் உலா.

4. பரணி

  • பெயர்க்காரணம்: பரணி என்பது நட்சத்திரத்தின் பெயர். இது காளியையும் எமனையும் தெய்வமாகக் கொண்ட நாள். காளியைத் தெய்வமாகக் கொண்டு பாடப்படுவதால் இப்பெயர் பெற்றது.

  • இலக்கணம்: “ஆனை ஆயிரம் அமரிடை வென்ற மானவனுக்கு வகுப்பது பரணி” – இலக்கண விளக்கப் பாட்டியல்.

  • பெயர் அமையும் முறை: ஆயிரம் யானைகளைக் கொன்று வெற்றி பெற்ற வீரனைப் பற்றிப் பாடினாலும், இந்நூல் தோற்றவரின் பெயராலேயே அழைக்கப்பெறும்.

  • முதல் பரணி: கலிங்கத்துப்பரணி – இதனை எழுதியவர் செயங்கொண்டர். இவர் “பரணிக்கோர் செயங்கொண்டர்” என்று புகழப்படுகிறார்.

5. பள்ளு

  • பெயர்க்காரணம்: பள்ளர்களின் வாழ்க்கையை விளக்கிக் கூறும் இலக்கியம்.

  • வேறு பெயர்கள்: உழத்திப்பாட்டு, பள்ளேசல், பள்ளு நாடகம்.

  • அமைப்பு: மூத்தப் பள்ளி, இளையப் பள்ளி என இரு பள்ளியர்கள் இருப்பர். ஒருவர் சிவன் அடியார், மற்றொருவர் திருமால் அடியார் ஆவர்.

  • முதல் பள்ளு நூல்: முக்கூடற்பள்ளு.

  • முக்கூடற்பள்ளு சிறப்புகள்: இது பள்ளு நூல்களில் தொன்மையானது. இது தாமிரபரணி, சிற்றாறு, கயத்தாறு ஆகிய மூன்று ஆறுகளைக் குறிக்கிறது.

6. பிள்ளைத்தமிழ்

  • பெயர்க்காரணம்: பாட்டுடைத்தலைவனையோ அல்லது தலைவியையோ பிள்ளைப் பருவமாக நினைத்து பாடுவது.

  • வகைகள்: ஆண்பாற் பிள்ளைத்தமிழ், பெண்பாற் பிள்ளைத்தமிழ். ஒவ்வொன்றும் பத்து பருவங்களைக் கொண்டது.

  • ஆண்பாற் பிள்ளைத்தமிழின் இறுதிப் பருவங்கள்: சிற்றில் இழைத்தல், சிறுபறை முழக்கல், சிறுதேர்ப் பருவம்.

  • பெண்பாற் பிள்ளைத்தமிழின் இறுதிப் பருவங்கள்: நீராடற் பருவம், அம்மானைப் பருவம், ஊசல் பருவம்.

  • முத்தப் பருவம்: குழந்தையின் பதினோராம் மாதத்தில் பாடப்பெறுவதாகும்.

  • முதல் பிள்ளைத்தமிழ் நூல்: குலோத்துங்கன் பிள்ளைத்தமிழ்.

  • மீனாட்சி அம்மைப் பிள்ளைத்தமிழ்: இதனைப் பாடியவர் குமரக்குருபரர்.

7. தூது

  • பயன்பாடு: ஒரு செய்தியைச் சொல்லி வருவதற்கும், பிரிந்த இதயங்களை ஒன்று சேர்ப்பதற்கும் மற்றொருவரை அனுப்புவது.

  • வகைகள்: அகத்தூது (காதல் நோயைத் தலைவனிடம் சொல்ல), புறத்தூது (மன்னர்கள் அனுப்பும் தூது).

  • அகத்தூதில் அஃறிதிணைப் பொருள்கள்: அன்னம், மயில், கிளி, மேகம், வண்டு ஆகியவை தூது செல்ல உரியன.

  • முதல் தூது நூல்: நெஞ்சுவிடு தூது – இதனை இயற்றியவர் உமாபதி சிவாச்சாரியார்.

  • தமிழ்விடு தூது: தலைவி தமிழைத் தூதாக மதுரை சொக்கநாதரிடம் அனுப்புவதாக அமைந்துள்ளது. இது 268 கண்ணிகள் கொண்டது.

8. அந்தாதி

  • இலக்கணம்: ஒரு செய்யுளின் ஈற்றில் உள்ள எழுத்து, அசை, சீர், அடி இவற்றில் ஒன்று அடுத்து வரும் செய்யுளின் முதலாக அமையப் பாடுவது அந்தாதி ஆகும்.

  • மண்டலித்தல்: பாடும் நூலின் ஈற்றுச் செய்யுளின் அந்தமே முதற்செய்யுளின் ஆதியாக அமைய வைத்தல் மண்டலித்தல் எனப்படும்.

  • முதல் அந்தாதி நூல்: அற்புதத் திருவந்தாதி – காரைக்கால் அம்மையார்.

  • திருக்கருவைப் பதிற்றுப்பத்து அந்தாதி “குட்டித் திருவாசகம்” என்று அழைக்கப்படுகிறது.

தனிப்பாடல் அறிமுகம்

  • தோன்றிய இடங்கள்: வேந்தர், சிற்றரசர், நிலப்பிரபுக்கள் சபை; கோவில்கள்; மதச்சார்புடைய மடங்கள்.

  • தனிப்பாடல்கள் தோன்றுவதற்கான காரணங்கள்: புலவர்களின் வறுமை, இன்ப துன்ப உணர்ச்சிகள், உள்ளத் தூண்டல்கள், புலமைச் செருக்கு, வள்ளல்களின் ஆர்வம், இறைபக்தி.

  • காளமேகப் புலவர்: கி.பி. 15ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தவர்.

  • காளமேகப் புலவரின் படைப்புகள்: திருவானைக்கா உலா, சமுத்திர விலாசம், சித்திர மடல், களவகுப்பு.

  • பாடுநெறிகள்: தனிப்பாடற்றிரட்டில் சிலேடை, மடக்கு, விடுகதை, அங்கதம், நகைச்சுவை, சீட்டுக் கவி போன்ற தன்மைகள் காணப்படுகின்றன.

இக்கால இலக்கியம்

1. கவிதை

  • சுப்பிரமணிய பாரதியார் (1882-1921):

    • புனைபெயர்கள்: ஷெல்லிதாசன், காளிதாசன்.

    • முப்பெரும் பாடல்கள்: கண்ணன் பாட்டு, குயில்பாட்டு, பாஞ்சாலி சபதம்.

    • “தமக்குத் தொழில் கவிதை; நாட்டிற்கு உழைத்தல், இமைப்பொழுதும் சோராதிருத்தல்,” என்று முழங்கினார்.

    • வசன கவிதைகளும் பாடினார்.

  • பாரதிதாசன் (1891-1964):

    • இயற்பெயர்: சுப்புரத்தினம்.

    • நூல்கள்: புரட்சிக்கவி, பாண்டியன் பரிசு, குடும்பவிளக்கு, அழகின் சிரிப்பு.

    • “கல்வி இல்லாத பெண்கள் களர்நிலம்” என்று பாடியுள்ளார்.

  • நாமக்கல் கவிஞர் (வே. இராமலிங்கம் பிள்ளை):

    • காந்தியக் கவிஞர் என்று அழைக்கப்படுகிறார்.

    • 1949 இல் அரசவைக் கவிஞரானார்.

    • தன் வரலாறு நூல்: ‘என் கதை’.

    • உப்புச் சத்தியாக்கிரகத்தின்போது “கத்தியின்றி ரத்தமின்றி யுத்தம் ஒன்று வருகுது” என்ற நடைபயணப் பாடல் பாடினார்.

  • சுரதா:

    • இயற்பெயர் இராஜகோபால்.

    • ‘உவமைக் கவிஞர்’ என அழைக்கப்பட்டார்.

    • படைப்புகள்: துறைமுகம், தேன்மழை.

  • கண்ணதாசன் (1927-1981):

    • படைப்புகள்: இயேசு காவியம், மாங்கனி, அர்த்தமுள்ள இந்துமதம் (10 பாகங்கள்), சேரமான் காதலி.

    • தன் வரலாறு நூல்கள்: வனவாசம், மனவாசம்.

புதுக்கவிதை மற்றும் ஹைக்கூ

  • அமெரிக்கக் கவிஞர் வால்ட் விட்மன் ‘Leaves of Grass’ என்று வசன கவிதைகளைப் படைத்துப் பிரபலப்படுத்தினார்.

  • பாரதியாரின் ‘காட்சிகள்’ அனைத்தும் வசன கவிதைகளே.

  • மணிக்கொடி, எழுத்து, வானம்பாடி போன்ற சிற்றிதழ்கள் புதுக்கவிதை வளர்ச்சிக்கு உதவின.

  • அப்துல் ரகுமானின் ‘ஆலாபனை’ 1988 ஆம் ஆண்டின் சாகித்ய அகாதமி விருது பெற்றது.

  • ஹைக்கூ: மூன்று அடிகளில் அமைய வேண்டும். ஜப்பானிய ஹைக்கூ கவிதைகளே தமிழ் ஹைக்கூக்களுக்குக் காரணம்.

2. சிறுகதை

  • சிறுகதைக்கான இலக்கணம்: அரைமணிமுதல் இரண்டு மணிநேரத்துக்குள் படித்து முடிக்கக்கூடியது சிறுகதை என்பர் ‘எட்கார் ஆலன்போ’.

  • ராஜாஜி உவமை: புதினம் புளியமரம் என்றால், சிறுகதை தென்னைமரம்.

  • முதல் அச்சில் வந்த கதை: வீரமாமுனிவரின் ‘பரமார்த்த குரு கதை’.

  • தமிழ்ச் சிறுகதை உலகின் தந்தை: வ.வே.சு. ஐயர். இவரது முதல் சிறுகதை ‘குளத்தங்கரை அரசமரம் சொன்ன கதை’.

  • புதுமைப்பித்தன் (சொ.விருத்தாச்சலம்): ‘சிறுகதை மன்னன்’, ‘தமிழ்நாட்டின் மாப்பசான்’ எனப் போற்றப்பட்டார்.

  • மௌனி (மணி): இவரைப் புதுமைப்பித்தன் சிறுகதை உலகின் திருமூலர் என்று அழைத்தார்.

  • தமிழ்ச்சிறுகதையின் மலர்ச்சிக்குக் களம் அமைத்தது மணிக்கொடி சிற்றிதழாகும்.

3. நாடகம்

  • நாடகம்: “உலக நிகழ்ச்சிகளைக் காட்டும் கண்ணாடி”.

  • நாடக வகைகள்: வேத்தியல் (அரசர்க்கென ஆடப்படுவது), பொதுவியல் (பொது மக்களுக்கென ஆடுவது).

  • திரைச்சீலை: சிலப்பதிகார காலத்தில் “கரந்து வரல் எழினி” என அழைக்கப்பட்டது.

  • நாடக இலக்கிய வளர்ச்சி: 1891-ம் ஆண்டுக்குப் பின்னர்தான் நாடகம் முழு வடிவம் பெற்று வளர்ந்தது. சுந்தரம் பிள்ளையின் மனோன்மணீயம் அவ்வாறு வெளிவந்த முதல் நாடகம்.

  • சங்கரதாஸ் சுவாமிகள்: நாடக உலகைச் சீர்திருத்தியவர். இவரை நாடக உலகின் இமயம் என்றும் நாடகத் தந்தை என்றும் அழைப்பர்.

  • பரிதிமாற் கலைஞர் (சூரிய நாராயணசாஸ்த்திரி): நாடக இலக்கண நூலான “நாடகவியல்” (1897) எழுதினார்.

  • எம். கந்தசாமி முதலியார்: இவர் “நாடக மறுமலர்ச்சித் தந்தை” என அழைக்கப்படுகின்றார்.

  • பாலாமணி அம்மையார்: முதன்முதலாகப் பெண்களைக் கொண்டு நாடக கம்பெனியை நடத்தியவர்.

4. உரைநடை

  • தொல்காப்பியர் கூறும் நான்கு வகை உரைநடைகள்: பாட்டிடை வைத்த குறிப்பு, பா இன்று எழுந்த கிளவி, பொருளொடு புணர்ந்த நகைமொழி, பொருள் மரபில்லாக பொய்ம்மொழி.

  • சிலப்பதிகாரத்தில் உரைநடைப் பகுதிகள்: “உரைபெறு கட்டுரை”, “உரைப்பாட்டு மடை”.

  • உரையாசிரியர்கள்: 11-ஆம் நூற்றாண்டு முதல் 14ஆம் நூற்றாண்டு வரை உரைநடை வளர்ச்சிக்கு ஆக்கம் புரிந்தனர் (எ.கா: இளம்பூரணர், நச்சினார்க்கினியர், பரிமேலழகர்).

  • மணிப்பிரவாள நடை: தமிழும் வடமொழியும் கலந்தநடை.

  • மறைமலையடிகள்: தனித்தமிழ் இயக்கத்திற்குத் தூண் போல் அமைந்தவர். இவர் நடை “ஆற்றல் சார்ந்த அறிவுநடை” என்பர்.

  • திரு.வி.க.: சின்னஞ்சிறு வாக்கியங்களால் ஆன அழகிய தெள்ளிய இனிய நடை இவருடையது. செய்தித்தாள் துறையில் அழகு தமிழைப் பயன்படுத்தியவர்.

  • புதுமைப்பித்தன்: வட்டார மொழியில் எழுதப்பட்ட இலக்கியங்களுக்கு மதிப்பு தேடித் தந்தவர்.

  • அண்ணாதுரை: கடித இலக்கியம் இவரால் புதிய ஆக்கம் பெற்றது. இவருடைய கடித நடை விறுவிறுப்பும் ஆற்றலும் பெற்றுள்ளது.

5. திராவிட இயக்கம் வளர்த்த தமிழ்

  • பெரியார் ஈ. வெ. ரா.: குடியரசு, விடுதலை இதழ்கள் மூலம் ஆற்றலும் வேகமும்மிக்க தமிழைப் பரப்பினார். தமிழ் எழுத்துச் சீர்மையில் சீர்திருத்தங்களைக் கொணர்ந்தார்.

  • அறிஞர் அண்ணா: மேடைப் பேச்சு நடையில் ஒரு காலக்கட்டத்தையே உருவாக்கினார். பெரியார் தமிழ் தோண்டியெடுத்த வைரம் என்றால், அண்ணாவின் தமிழ் பட்டை தீட்டிய வைரம் போன்றது.

  • கலைஞர் மு. கருணாநிதி: “முரசொலி” மூலம் தமிழைப் பரப்பிவந்தார். இவரது “தென்பாண்டிச் சிங்கம்” தமிழ்ப் பல்கலைக்கழகத்தின் மாமன்னன் இராசராசன் விருது பெற்றது (1990). குறளோவியம் நிகரற்ற சிறப்பினது.

  • புலவர் குழந்தை: இராவணனைக் கதைத்தலைவனாகக் கொண்டு இராவண காவியம் என்ற புரட்சிக் காப்பியம் படைத்தார்.

 

மூன்றாம் பருவம் அலகு – 5 பாடக்குறிப்பு

1. நிறுத்தக்குறிகளின் பயன்பாடும் தேவையும்

பொது அறிமுகம்

  • நிறுத்தக்குறிகள் என்பவை, மொழியைப் பிழையின்றி எழுதவும், பேசவும் பயன்படும், மொழித் தொடர்பை முறைப்படுத்தவும், படிக்கும்போது வாசகர்களுக்கு ஒய்வு கொடுக்கவும் தேவையான அமைப்புகளாகும்.

  • இவை பேசு மொழியில் இருக்கும் இடைவெளி, நிறுத்தம், இறக்கம், ஏற்றம் ஆகியவற்றைக் எழுத்து வடிவத்தில் குறிக்கப் பயன்படும் ‘ஓய்வுச்சிறுகுறிப்புகளாக‘ கருதப்படுகின்றன.

  • மொத்தமாக 19 நிறுத்தக்குறிகள் மூலங்களில் பட்டியலிடப்பட்டுள்ளன (காற்புள்ளி, அரைப்புள்ளி, முக்கற்புள்ளி, முற்றுப்புள்ளி, கேள்விக்குறி, உணர்ச்சிக்குறி, ஒற்றை மேற்கோள்குறி, இரட்டை மேற்கோள்குறி, பிறை அடைப்பு, சதுர அடைப்பு, இணைப்புக்கோடு, அடிக்கோடு, சாய்வுக்கோடு, உடுக்குறி).

முக்கிய நிறுத்தக்குறிகளின் விதிகள்

நிறுத்தக்கறி

குறியீடு

பயன்பாட்டு இடங்கள்

சான்றுகள்

காற்புள்ளி

( , )

ஒரே வேற்றுமை கொண்ட அடுத்தடுத்த சொற்களுக்கு இடையில். முகவரி அல்லது தேதி போன்ற பிரிவுகளுக்கு இடையில். விளிக்கும் சொற்களைத் தொடர்ந்து.

அவர் ஒரு தொழிலாளி, ஆசிரியர்.

அரைப்புள்ளி

( ; )

காற்புள்ளியைவிடச் சிறிது நீளமான இடைவெளி தேவைப்படும் இடங்களிலும், ஒன்றுக்கொன்று தொடர்புடைய வாக்கியங்களுக்கு இடையிலும் பயன்படுகிறது. காரணம் மற்றும் விளைவுகளைக் குறிக்கும்போது.

ஆசிரியர்கள் அடக்கமாக இருப்பார்கள்; மாணவர்கள் ஆரவாரம் செய்வார்கள்.

முக்கற்புள்ளி

( : )

ஒரு சொற்றொடரைத் தொடர்ந்துவரும் பல உதாரணங்கள், விளக்கம், அல்லது தெளிவுபடுத்தலைத் தெரிவிக்கும்போது பயன்படுத்தப்படுகிறது.

தேசியத்தை அறிமுகப்படுத்தும் ‘எவ்வாறெனில்’, ‘என்னவென்றால்’ போன்ற சொற்களுக்கு முன்னர்.

முற்றுப்புள்ளி

( . )

ஒரு வாக்கியத்தின் முடிவு அல்லது சுருக்கக் குறியீட்டுக்குப் பின்னால் பயன்படுகிறது.

சுருக்கக் குறிப்புகள் (இ.ஆ.பெ., கி.பி.).

கேள்விக்குறி

( ? )

கேள்விகளைக் குறிக்கும் வாக்கியத்தின் முடிவில் வரும்.

நீ ஏன் அழுகிறாய்?.

உணர்ச்சிக்குறி

( ! )

வியப்பு, மகிழ்ச்சி, இரக்கம், அச்சம், கோபம் போன்ற உணர்ச்சிகளை வெளிப்படுத்தும் வாக்கியங்களின் முடிவில் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

அச்சோ! எவ்வளவு பெரிய மலை!.

இரட்டை மேற்கோள்குறி

(“ ”)

ஒருவரின் கூற்றைச் சுட்டிக்காட்டவும், அல்லது ஒரு பொருளை அழுத்தம் திருத்தமாக எடுத்துரைக்கவும் பயன்படுகிறது.

“நான் சொல்வது உண்மை” என்று துணிபுடன் சொன்னான்..

ஒற்றை மேற்கோள்குறி

( ‘ ’ )

ஒரு கூற்றிற்குள் வரும் மேற்கோள்களையும் (இரட்டை மேற்கோளுக்குள் இரட்டை மேற்கோளைத் தவிர்ப்பது), அல்லது சொற்களுக்கு அழுத்தம் கொடுக்கவும் பயன்படுகிறது.

2. மொழிபெயர்ப்பு: வரையறை மற்றும் வகைகள்

மொழிபெயர்ப்பின் கோட்பாடு

  • மொழிபெயர்ப்பு என்பது ஒரு மொழியில் உணர்த்தப்படும் கருத்து, இலக்கியம், அறிவியல் போன்றவற்றை பிற மொழியில் வெளிப்படுத்துவதாகும்.

  • மொழிபெயர்ப்பாளர் மூலமொழியை நன்கு உணர்ந்து, அதனைப் பெறும் மொழியின் தன்மைக்கேற்பச் செயலாற்ற வேண்டும்.

  • மொழிபெயர்ப்பின் முக்கிய நோக்கம், உலகச் செய்திகளை அறிதல், தேசிய ஒருமைப்பாடு, அயல்நாட்டவர் தொடர்பைப் பெறுதல், இலக்கியங்களின் அறிவை பெறுதல் மற்றும் உலகச் செழுமையை தமிழ் மொழிக்குக் கொண்டுவருதல் ஆகும்.

மொழிபெயர்ப்பின் வகைகள்

மொழிபெயர்ப்பு ஆறு வகையாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது:

  1. சொல் பெயர்த்தல்: மூலமொழியில் உள்ள சொல்லுக்கு இணையான சொல் மற்ற மொழியில் பெயர்க்கப்படுதல்.

  2. விளக்க மொழிபெயர்ப்பு: மூல மொழியின் செய்தியை மட்டும் தெளிவாக எடுத்துரைக்கும் முறை.

  3. முறைமையற்ற மொழிபெயர்ப்பு (Literal Translation): மூல மொழியின் கருத்துகளை மட்டும் எடுத்துக்கொண்டு, மொழிநடையை மாற்றியமைப்பது.

  4. சுருக்கம்: மூலமொழியில் உள்ள செய்தியை மொழிபெயர்ப்பாளர் சுருக்கிக் கூறுதல்.

  5. தழுவல்: கதை, கவிதை போன்றவற்றின் கால மாற்றம் மற்றும் பண்பாட்டுக்கேற்பத் தகுந்த மாற்றங்கள் செய்து மொழிபெயர்ப்பது.

  6. மொழிமாற்றம்: பிறமொழி இலக்கியங்களை மொழிபெயர்க்கும்போது, பெறுமொழியின் வளர்ச்சிக்குக் காரணமான மொழிபெயர்ப்புகளைக் குறிப்பது.

3. கலைச்சொற்கள் மற்றும் அதன் அவசியம்

கலைச்சொல் வரையறை மற்றும் தேவை

  • கலைச்சொற்கள் என்பவை, ஒவ்வொரு துறைக்கும் (அறிவியல், மருத்துவம், தொழில்நுட்பம் போன்றவை) பயன்படுத்தப்படும் பிரத்யேகமான சொற்கள் ஆகும். பிற மொழிகளில் உள்ள சொற்களுக்கு இணையாகத் தமிழ்ச் சொற்களைக் கண்டுபிடித்துப் பயன்படுத்துவதே கலைச்சொல் ஆக்கம் ஆகும்.

  • 18ஆம் நூற்றாண்டுக்குப் பிறகு, அறிவியலில் ஏற்பட்ட பெருமலர்ச்சியால், பல புதிய சொற்களைத் தமிழில் ஆக்க வேண்டிய தேவை எழுந்தது.

  • கலைச்சொல்லாக்கத்தின் மூலம் புதிய தொழில்நுட்ப அறிவை தமிழ்மொழியில் பெறுதல், கல்வி மற்றும் ஆராய்ச்சியைத் தமிழில் மேற்கொள்வது, தமிழின் தொன்மையைத் தக்கவைத்தல் போன்றவை சாத்தியமாகின்றன.

கலைச்சொல்லாக்கத்தின் வழிமுறைகள்

கலைச்சொற்கள் உருவாக்கப்படும்போது பின்பற்ற வேண்டிய முக்கியக் கொள்கைகள்:

  1. தெளிவு மற்றும் துல்லியம்: கலைச்சொற்கள் குழப்பம் இல்லாமல், அது குறிக்கும் பொருளைத் தெளிவாக விளக்க வேண்டும்.

  2. எளிமை: அவை வழக்கச் சொற்களையும், வட்டார மொழியையும் அடிப்படையாகக் கொண்டதாக இருக்க வேண்டும்.

  3. தழுவு பெயர்ப்பு: ஒரு மொழியில் உள்ள சொற்களின் பொருளைக் கண்டறிந்து, அதற்கு இணையான தமிழ்ச் சொற்களை உருவாக்கிப் பெயர்ப்பது.

  4. ஒலிபெயர்ப்பு: தேவைப்படும் இடங்களில் மூலமொழியின் ஒலியமைப்புக்கேற்பப் பெயர்ப்பது.

கலைச்சொற்கள் உதாரணங்கள்

  • கணிதவியல், கணினித் துறைகள் உட்படப் பல துறைகளுக்கான கலைச்சொற்கள் மூலங்களில் பட்டியலிடப்பட்டுள்ளன (எ.கா: Bounded Function – எல்லைக்குட்பட்ட சார்பு, Complex Number – சிக்கல் எண், Data File – தரவுக் கோப்பு, E-Booking – மின்பதிவு, E-Community – மின்சமூகம், Vigilance – விழிப்புக் காவல்).

மூன்றாம் பருவம் அலகு – 4

பொருளாதார அடித்தளமும் வேளாண்மை வளர்ச்சியும்

  • விடுதலைக்குப் பிந்தைய ஏற்றத்தாழ்வுகளைக் களைய, நாட்டில் ஐந்தாண்டுத் திட்டங்கள் வகுக்கப்பட்டன. முதல் திட்டம் 1951இல் தொடங்கப்பட்டது. இத்திட்டங்களின் முக்கிய நோக்கம் உழவுத் தொழில் மற்றும் கனரகத் தொழில்களின் வளர்ச்சி ஆகும்.

  • ஐந்தாண்டுத் திட்டங்களின் பயனாக, தமிழகத்தில் வேளாண்மையிலும், கனரகத் தொழில்களிலும் வளர்ச்சி காணப்பட்டது.

  • வேளாண்மைத் துறைக்கு நிதி ஒதுக்கீடு இரண்டாம் திட்ட காலத்தில் ரூ. 51.02 கோடியாகவும், நான்காவது திட்ட காலத்தில் ரூ. 93.48 கோடியாகவும் அதிகரித்தது.

  • வேளாண்மையை மேம்படுத்த இரசாயன உர உற்பத்தி ஆலைகள் நிறுவப்பட்டன; கோவை, தஞ்சை மாவட்டங்களில் டிராக்டர்கள் மூலம் நிலங்களைப் பண்படுத்தும் முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன.

  • முக்கிய நீர்ப்பாசனத் திட்டங்கள்: சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு பவானிசாகர் அணை (1956), அமராவதி அணை (1957), மணிமுத்தாறு அணை (1958), வைகை அணை (1959), ஆழியாறு அணை (1962), சேர்வலாறு அணை (1985) போன்ற பெரிய அணைக்கட்டுகள் கட்டப்பட்டன.

  • கரும்பு, நெல், பருத்தி போன்ற பயிர்களில் ஒட்டு ரகங்கள் உருவாக்கப்பட்டதால், 1971ஆம் ஆண்டுக்குள் தமிழகம் உணவுத்துறையில் தன்னிறைவு அடைந்தது. மேலும், தமிழகம் இந்தியாவிலேயே பசுமைப் புரட்சி கண்ட இரண்டாவது மாநிலமாக விளங்கியது.

  • நிலச் சீர்திருத்தங்கள்: திராவிட முன்னேற்றக் கழக ஆட்சியில் நில உச்சவரம்பு 30 ஸ்டாண்டர்டு ஏக்கரில் இருந்து 15 ஸ்டாண்டர்டு ஏக்கராகக் குறைக்கப்பட்டது. நிலமின்றி வாழ்ந்த மக்களுக்கு நிலங்கள் பங்கீடு செய்யப்பட்டன.

தொழில் வளர்ச்சி மற்றும் மின்சாரம்

  • தொழில்துறை நெசவு ஆலைகளைத் தாண்டி சிமெண்ட், உரம், போக்குவரத்து வண்டிகள், டயர் உற்பத்தி போன்ற துறைகளில் விரிவடைந்தது.

  • மத்திய அரசு நிறுவனங்கள் (சுதந்திரத்திற்குப் பின்): தமிழகத்தில் பத்துக்கும் மேற்பட்ட மத்திய அரசு நிறுவனங்கள் தொடங்கப்பட்டன.

    • நெய்வேலிப் பழுப்பு நிலக்கரித் திட்டம்: ரூ. 182 கோடி மூலதனத்தில் தொடங்கப்பட்டு மின்சாரம், செயற்கை உரம், அடுப்புக்கரி போன்றவற்றை உற்பத்தி செய்தது.

    • சென்னை: இணைப்பு இரயில்பெட்டித் தொழிற்சாலை, எண்ணூர் அனல்மின்சார நிலையம், மணலி மண்ணெண்ணெய் சுத்திகரிப்பு ஆலை.

    • இதர கனரகத் தொழிற்சாலைகள்: திருவெறும்பூரில் உயர் அழுத்தக் கொதிகலன் தொழிற்சாலை, ஆவடியில் டாங்கித் தொழிற்சாலை, கல்பாக்கத்தில் மின்அணு நிலையம்.

  • தொழிற்பேட்டைகள்: இலட்சக்கணக்கானோருக்கு வேலைவாய்ப்பு வழங்க தொழிற்பேட்டைகள் அமைக்கப்பட்டன. அம்பத்தூர், கிண்டி, ராணிப்பேட்டை போன்ற இடங்களில் உருவான தொழிற்பேட்டைகள் குறிப்பிடத்தக்கவை; இவற்றில் அம்பத்தூரும் கிண்டியும் மிகப்பெரியவை.

  • முக்கிய உற்பத்தித் தொழில்கள்: கோவை, மதுரை, அம்பாசமுத்திரம் ஆகிய இடங்களில் பஞ்சாலைத் தொழில் சிறந்து விளங்கியது. டால்மியாபுரம், தாழையூத்து போன்ற இடங்களில் சிமெண்ட் உற்பத்தித் தொழிற்சாலைகள் நிறுவப்பட்டன. அசோக் லேலாண்ட், ஸ்டாண்டர்டு மோட்டர்ஸ் லிமிடெட் போன்ற நிறுவனங்கள் போக்குவரத்து ஊர்திகளை உற்பத்தி செய்தன.

  • தோல் தொழில்: 1964இல் சென்னையை அடுத்த மாதவரத்தில் முதல் தோல் தொழில்பேட்டை உருவானது.

  • சிறு மற்றும் குடிசைத் தொழில்கள்: மின்னணுப் பொருட்கள், நுண்கருவிகள், எந்திரப் பாகங்கள் போன்றவற்றை உற்பத்தி செய்யும் சிறு தொழில்களுக்கு அரசு கடனுதவி வழங்கியது. பட்டுப் பூச்சி வளர்த்தல், தேனீ வளர்ப்பு, மண்பாண்டத் தொழில் போன்றவை குடிசைத் தொழில்களாக வளர்ந்தன.

  • மின் உற்பத்தி: 1947இல் பேசின் பிரிட்ஜ் அனல்மின் நிலையம், 1948இல் மேட்டூர் நீர்மின் நிலையம் உருவாயின. 1957இல் ‘தமிழ்நாடு மின்சார வாரியம்’ தொடங்கப்பட்டது.

இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டங்களின் எழுச்சி

  • இந்தித் திணிப்புக்கு எதிர்ப்பு: மொழி ஒரு சமூகத்தின் ‘பண்பாட்டுத் தொடர்புக்கருவி’ எனக் கருதப்பட்டதால், ஒரு குறிப்பிட்ட மொழியைத் திணிப்பது முரண்பாடுகளை ஏற்படுத்தும் என எதிர்த்தனர்.

  • 1948 போராட்டம்: சென்னை மாகாண முதலமைச்சர் ஓ.பி. இராமசாமி ரெட்டியார் தலைமையிலான அமைச்சரவை இந்தியைக் கட்டாயப் பாடமாக்க முயன்றபோது, பெரியார், அண்ணா, மறைமலையடிகள் போன்றோர் 17.7.1948இல் கண்டனக் கூட்டம் நடத்தினர்.

  • மறைமலையடிகள் இந்தி திணிப்பை ‘ஆரிய திராவிட போராட்டத்தின் மறுவடிவம்’ என்று குறிப்பிட்டார். திராவிடர் கழகம் அமைதிப் போராட்டங்களை (ஊர்வலம், கருப்புக் கொடி காட்டுதல், மறியல்) நடத்தியது.

  • 1950 ஆணை: கல்வி அமைச்சர் மாதவராவ் 2.5.1950இல் 1 முதல் 6ஆம் வகுப்பு வரை மூன்றாம் மொழியாக இந்தியைக் கட்டாயமாக்கினார். இதனை எதிர்த்து தி.க.வும், திமுகவும் 10.5.1950இல் ‘இந்தி எதிர்ப்பு நாளாகக்’ கொண்டாடின.

  • இராஜாஜி ஆட்சிக்காலம் (1952-1954): இராஜாஜி முதல்வரானதும் ‘மொழிப்போர்’ புதிய வடிவம் பெற்றது. புகைவண்டி நிலையம், அஞ்சல் நிலையம் போன்ற மத்திய அரசு அலுவலகங்களில் உள்ள பெயர்ப்பலகைகளில் காணப்படும் இந்தி எழுத்துக்களைத் தார்பூசி அழிக்கும் போராட்டம் நடந்தது.

  • கெர் குழு எதிர்ப்பு (1957): பி.ஜி. கெர் தலைமையிலான குழுவின் அறிக்கை மறைமுகமாக இந்தியைத் திணிப்பதாகக் கருதி, பெரியார் 26.11.1957இல் மாநிலம் முழுவதும் ‘சட்ட எரிப்புப் போராட்டம்’ துவக்கினார், சுமார் 4,000 பேர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர். மாணவர்கள் முதல் முறையாக கும்பகோணத்தில் போராட்டம் நடத்தினர்.

மொழிப் போராட்டத்தின் உச்சமும் இருமொழிக் கொள்கையும்

  • தேசப்பட எரிப்புப் போராட்டம் (1960): 1960 ஏப்ரலில் குடியரசுத் தலைவர் இந்தியை ‘ஆட்சி மொழியாக’ அறிவித்ததால், பிரதமர் நேருவின் உறுதிமொழி மீறப்பட்டதாகக் கருதிய பெரியார், இந்திய தேசப் படத்திற்குத் தீ வைக்க அழைப்பு விடுத்தார்.

  • ஆட்சிமொழிச் சட்டம், 1963: இச்சட்டப்படி, 26.1.1965 முதல் இந்தி ஆட்சி மொழியாகும், ஆங்கிலம் துணை மொழியாகப் பயன்படுத்தப்படும். திமுக இதனை இந்தி பேசாத மக்களுக்கு இழைத்த அநீதி என்று கண்டித்தது.

  • 1965 போராட்டம்: பக்தவச்சலம் முதலமைச்சர் ஆனதும் போராட்டம் வேகம் பெற்றது. 26.1.1965ஐ திமுக ‘துக்க தினமாகக்’ கொண்டாட முடிவு செய்தது.

  • மாணவர்களின் தியாகம்: அனைத்துக் கல்லூரி மாணவர்களும் ஒன்றுகூடிப் போராடினர். சிதம்பரம் அண்ணாமலைப் பல்கலைக்கழக மாணவர் இராஜேந்திரன் காவல்துறையின் துப்பாக்கிச் சூட்டில் மரணமடைந்தார், இதனால் போராட்டம் பொதுமக்கள் கைக்குச் சென்றது.

  • உணர்ச்சிப்பூர்வ தியாகங்கள்: திருச்சி சின்னச்சாமி, கோடம்பாக்கம் சிவலிங்கம் போன்ற திமுக தொண்டர்கள் ‘உடல் மண்ணுக்கு உயிர் தமிழுக்கு’ என்று முழங்கி தீக்குளித்து இறந்தனர்.

  • திமுக ஆட்சி மற்றும் இருமொழிக் கொள்கை (1967): 1967 பொதுத்தேர்தலில் திமுக வெற்றி பெற்று அண்ணாத்துரை முதலமைச்சர் ஆனார். அவர் 23.1.1968இல் சட்டமன்றத்தில் “ஆங்கிலம், தமிழ் ஆகிய இருமொழிகளே தமிழகத்தின் ஆட்சி மொழியாக இருக்கும். இந்திமொழி தேவை இல்லை” என்று அறிவித்தார். திமுகவின் இருமொழிக் கொள்கைத் திட்டத்தினால் இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டம் முடிவடைந்தது.

கல்வி, சமூக நலன் மற்றும் தகவல் தொழில்நுட்பம்

  • கல்வி வளர்ச்சி: விடுதலைக்குப் பின் பள்ளிகள், கல்லூரிகள் பலமடங்கு பெருகியுள்ளன. கல்வியின் குறிக்கோள்கள் தேசிய ஒருமைப்பாடு, சமூக நீதி, அனைவருக்கும் தரமான கல்வி போன்றவற்றை உள்ளடக்கியது.

  • முக்கியக் குழுக்கள்: டாக்டர் ராதாகிருஷ்ணன் கமிஷன் (1948), A. லெட்சுமணசுவாமி முதலியார் குழு (1952), C.S. கோத்தாரி கமிஷன் (1964) போன்றவை அமைக்கப்பட்டன.

  • கல்வி நலத்திட்டங்கள்: இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் மூலம் 14 வயதுக்கு உட்பட்ட அனைவருக்கும் கட்டாய இலவசக் கல்வி அளிக்க இலக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்டது.

  • காமராஜர் ஆட்சியில் தொடக்கக் கல்வி முன்னேற்றத்திற்கு முக்கியத்துவம் அளிக்கப்பட்டது. மாணவர்களைப் பள்ளியில் சேர்க்கவும், இடைநிற்றலைத் தவிர்க்கவும், சத்துணவுத் திட்டம் (முட்டையுடன்) மற்றும் இலவசப் பேருந்து வசதி வழங்கப்படுகிறது. ‘கரும்பலகைத் திட்டம்’ செயல்படுத்தப்பட்டது. ஒன்று முதல் 10ஆம் வகுப்பு வரை இலவசக் கல்வி வழங்கப்படுகிறது.

  • சமூக நலத் திட்டங்கள்: பல்வேறு அரசு நிதி உதவித் திட்டங்கள் செயல்படுத்தப்பட்டன.

    • பிச்சைக்காரர் மறுவாழ்வு திட்டம் (1970).

    • கண்ணொளி வழங்கும் திட்டம் (1971): இது தேசிய அளவில் பின்பற்றப்பட்டது.

    • இலவச சைக்கிள் ரிக்ஷா வழங்கும் திட்டம் (1973).

    • டாக்டர் முத்துலட்சுமி ரெட்டி மகப்பேறு உதவித் திட்டம் (1989).

    • தொட்டில் குழந்தை திட்டம், பசுமைவீடு திட்டம், மூவலூர் ராமாமிர்தம் அம்மையார் உயர்கல்வி உறுதித்திட்டம் போன்ற திட்டங்கள் செயல்படுத்தப்படுகின்றன.

  • போக்குவரத்து வளர்ச்சி: 1972இல் பல்லவன் போக்குவரத்துக் கழகம் உருவானது. புகைவண்டிப் போக்குவரத்தில் அகலப் பாதைகளாக மாற்றப்பட்டு, தமிழகம் வேகமான வளர்ச்சியைப் பெற்றது.

  • தகவல் தொழில்நுட்பம் (IT): குடிமக்களுக்கு அரசின் தகவல்களை இணையம் வாயிலாக விரைவாக வழங்குதல், கிராமம்/நகர இடைவெளியை நிரப்புதல், மென்பொருள் ஏற்றுமதியை உயர்த்துதல் ஆகியவை தொழில்நுட்பத் துறையின் நோக்கங்கள்.

  • தகவல் தொடர்பு: 1957இல் செயற்கைக் கோள் மூலம் தகவல் தொடர்பு. இந்தியப் பொறியியல் பட்டதாரிகள் ஆங்கில அறிவு பெற்றிருந்ததால், கணினித் துறையில் வெளிநாடுகளில் வரவேற்புக் கிடைத்தது (மைக்ரோசாஃப்ட் நிறுவனத்தில் 40% இந்தியர்கள்).

  • தமிழ் இணையக் கல்விக்கழகம்: 18.5.2000இல் நிறுவப்பட்டு, தமிழ் ஆதாரங்களை இணையம் வழியாக அளிக்கிறது. இது இளநிலைத் தமிழியல் பட்டக் கல்வி, மின் நூலகம் உருவாக்குதல், கணினித் தமிழ் ஆய்வினை ஊக்குவித்தல் போன்ற செயல்பாடுகளைக் கொண்டுள்ளது.

மூன்றாம் பருவம் அலகு-3 பாடக்குறிப்பு

ஐரோப்பியர் வருகையும் வாணிபமும் ( முதல்)

  • வாணிபத் தொடக்கம்: இந்தியாவிற்கும் ஐரோப்பாவிற்கும் இடையே பட்டு, நறுமணப் பொருட்கள், சாயப்பொருட்கள் போன்றவை ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டன. கி.பி. 1453இல் ஆட்டோமானிய துருக்கியர்கள் காண்ஸ்டாண்டி நோபிள் நகரைக் கைப்பற்றி வாணிபத்திற்குத் தடை விதித்ததால், ஐரோப்பியர்கள் இந்தியாவிற்குப் புதிய கடல்வழியைக் காணும் முயற்சியில் இறங்கினர்.

  • போர்ச்சுகீசியர்கள்: இவர்கள் முதலில் புதிய கடல் வழி கண்டுபிடிக்கும் முயற்சியில் ஈடுபட்டனர். வாஸ்கோடாமா 1498இல் கள்ளிக்கோட்டையை வந்தடைந்தார். பிரான்சிஸ் கோ-டீ -அல்மெய்டா முதல் ஆளுநராக நியமிக்கப்பட்டு ‘நீலநீர்க் கொள்கை’ மூலம் கடற்படையை வலிமைப்படுத்தினார். அல்போன்ஸே – டி -அல்புகர்க் கோவாவைக் கைப்பற்றி போர்ச்சுகீசிய ஆதிக்கத்தை நிலைநாட்டினார்.

  • டச்சுக்காரர்கள்: 1602இல் ‘நெதர்லாந்து ஐக்கிய கிழக்கிந்திய கம்பெனி’ தொடங்கப்பட்டது. பழவேற்காடு டச்சுக்காரர்களின் ஆரம்பத் தலைநகரமாக இருந்தது, பின்னர் 1690இல் நாகப்பட்டினத்திற்கு மாற்றப்பட்டது. 1759இல் நடந்த பெடரா போரில் ஆங்கிலேயர்களால் இவர்கள் தோற்கடிக்கப்பட்டனர்.

  • பிரெஞ்சுக்காரர்கள்: மன்னர் பதினான்காம் லூயியின் அமைச்சர் கால்பர்ட் என்பவரால் ‘பிரெஞ்சு கிழக்கிந்திய நிறுவனம்’ 1664இல் உருவாக்கப்பட்டது. பாண்டிச்சேரி இவர்களின் மிக முக்கியமான குடியேற்றமாக இருந்தது.

தமிழ்மொழிக்கு ஐரோப்பியரின் பங்களிப்புகள்

  • அச்சுப்பண்பாடு: ஐரோப்பிய கிறித்தவர்கள் தமிழ்நாட்டிற்கு சமயப் பிரச்சாரம் செய்யும் நோக்குடன் வந்தனர். ‘கார்த்தில்யா’ (லிஸ்பன், 1554) முதல் தமிழ் நூல் ஆகும். ‘தம்பிரான் வணக்கம்’ (1577) மற்றும் ‘கிரிசித்தியாலி வணக்கம்’ (1579) ஆகியவை அடுத்த அச்சேறிய நூல்கள்.

  • இராபர்ட்-டி-நோபிலி: இவர் கி.பி. 1606இல் வந்து, ‘தத்துவ போதகர்’ என்று தன்னைப் பெயர் மாற்றிக்கொண்டார். தமிழில் முதல் உரைநடை நூலை எழுதினார்.

  • ஹென்றிக் பாதிரியார்: இவர் முதன் முதலில் தமிழ் எழுத்துக்களால் ‘விவிலியத்தை’ அச்சேற்றியதால் ‘தமிழ் அச்சின் தந்தை’ என்று போற்றப்படுகிறார்.

  • சீகன்பால்கு: இவர் தமிழ்நாட்டிற்கு வந்த முதலாவது புரட்டஸ்தாந்து கிறிஸ்தவ மத போதகர். இவர் இந்தியாவில் முதன் முதலாகத் தமிழ்மொழியில் புதிய ஏற்பாட்டினைக் காகிதத்தில் அச்சடித்தார். தரங்கம்பாடியில் அச்சகம், காகித ஆலை போன்றவற்றை உருவாக்கித் தமிழ்நாட்டில் ‘அச்சுப்பண்பாடு’ வளரக் காரணமாக இருந்தார். இவர் ‘இந்தியாவின் அச்சகத் தந்தை’ எனப் போற்றப்படுகிறார்.

  • வீரமாமுனிவர்: இவர் (கான்சடன்டைன் ஜோசப் பெஸ்கி) 1710இல் தமிழகம் வந்தார். இவர் தமிழ் எழுத்துக்களில் நெடில் ஓசையைக் குறிக்கச் சீர்திருத்தங்கள் செய்தார் (ஆ, ஏ, கே, பே போன்ற வழக்கங்கள்). **’சதுரகராதி’**யை உருவாக்கினார். இவர் ‘தமிழ் உரைநடையின் தந்தை’ மற்றும் ‘தமிழ் அகராதியின் தந்தை’ என அழைக்கப்பட்டார்.

  • டாக்டர் கால்டுவெல்: 50 ஆண்டு காலம் மொழி ஆராய்ச்சியில் ஈடுபட்டு ‘திராவிட மொழிகளின் ஒப்பிலக்கணம்’ உள்ளிட்ட நூல்களை இயற்றி, திராவிட மொழிகளின் தனித்துவத்தை நிலை நிறுத்தினார்.

  • ஜி.யு. போப்: இவர் 1886இல் முதன் முதலாக திருக்குறளை ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்த்தார். திருவாசக மொழிபெயர்ப்பு இவரது சிறந்த படைப்பாகக் கருதப்படுகிறது.

ஆங்கிலேய ஆதிக்கமும் கர்நாடகப் போர்களும்

  • ஆங்கிலேயரின் வருகை: 1600இல் ‘ஆங்கில கிழக்கிந்திய கம்பெனி’க்கு இங்கிலாந்து அரசி முதலாம் எலிசபெத் வியாபாரம் செய்ய அனுமதி வழங்கினார். 1639இல் சந்திரகிரியின் அரசர் சென்னையை ஆங்கிலேயருக்குக் கொடுத்து ‘புனித ஜார்ஜ் கோட்டை’ கட்ட அனுமதித்தார்.

  • கர்நாடகப் போர்கள் (1746-1763): ஆங்கிலேயர் தங்கள் மேலாதிக்கத்தை நிலைநாட்ட பிரெஞ்சுக்காரர்களுக்கு எதிராக மூன்று போர்களை நடத்தினர்.

    • முதல் போர்: ஆஸ்திரிய வாரிசுரிமைப் போரின் எதிரொலி. 1748இல் ஐ.லா.சபேல் உடன்படிக்கையின்படி முடிந்தது.

    • இரண்டாம் போர்: ஹைதராபாத் மற்றும் ஆற்காடு வாரிசுரிமைப் போர்களில் ஆங்கிலேயரும் பிரெஞ்சுக்காரரும் சுதேச அரசர்களுக்கு ஆதரவு அளித்தனர்.

    • மூன்றாம் போர்: ஐரோப்பாவில் தொடங்கிய ‘ஏழாண்டுப் போரின்’ விளைவு. கி.பி. 1760இல் ஆங்கில தளபதி சர் அயர்கூட் பிரெஞ்சுப்படையை வந்தவாசி போர்க்களத்தில் தோற்கடித்தார். 1763இல் பாரிஸ் சமாதான உடன்படிக்கையின்படி போர் முடிந்தது. ஆங்கிலேயர்கள் வெற்றி பெற்று இந்தியாவில் தங்கள் ஆதிக்கத்தை நிலைநாட்டினர்.

  • ராபர்ட் கிளைவ்: இவர் வங்காளத்தின் கவர்னராக (1765) பொறுப்பேற்று, ஆங்கிலக் கிழக்கிந்திய கம்பெனி ஊழியர்கள் தனிப்பட்ட முறையில் வியாபாரம் செய்யக் கூடாது என விதித்தார். வங்காளத்தில் இரட்டை ஆட்சியை அறிமுகப்படுத்தினார். இந்த இரட்டை ஆட்சி 1772இல் ரத்து செய்யப்பட்டது.

வங்காளம் மற்றும் மைசூரில் ஆங்கிலேய ஆதிக்கம் 

  • பிளாசிப் போர் (1757): சிராஜ்உத்-தௌலா ஆங்கிலேயரின் கோட்டைகளைக் கட்டுவதை எதிர்த்தார். ‘கல்கத்தா இருட்டறை துயரச் சம்பவத்திற்கு’ப் பிறகு, ராபர்ட் கிளைவ் 23.5.1757இல் சிராஜ்உத்-தௌலாவை பிளாசியில் தோற்கடித்தார். மீர்ஜாபர் ஆங்கிலேயரின் ‘பொம்மையாகச்’ செயல்பட்டார்.

  • பக்சார் போர் (1764): மீர்காசிம் இந்திய வியாபாரிகளுக்கு உதவ சுங்கவரியை ரத்து செய்ததால் கோபம் அடைந்த ஆங்கிலேயர்கள், மீர்காசிம், ஷூஜா உத்-தௌலா, இரண்டாம் ஷாஆலம் ஆகியோரின் கூட்டுப்படையை பக்ஸார் என்ற இடத்தில் தோற்கடித்தனர். பிளாசியில் பெற்ற வெற்றி பக்ஸாரில் நிலைநிறுத்தப்பட்டது.

  • முதல் ஆங்கில – மைசூர் போர் (1767-1769): ஹைதர்அலியின் வலிமையைக் கண்டு கவலைப்பட்ட ஆங்கிலேயர்கள், மராத்தியரோடும் நிஜாமோடும் உடன்படிக்கை செய்தனர். இறுதியில், ஹைதர்அலி சென்னையை முற்றுகையிட்டதால், ஆங்கிலேயர்கள் கி.பி. 1769இல் மதராஸ் அமைதி உடன்படிக்கையில் கையெழுத்திட்டனர்.

தமிழகத்தில் சுதந்திரப் போராட்ட எழுச்சி

  • பாளையக்காரர்கள்: கி.பி. 17 மற்றும் 18ஆம் நூற்றாண்டுகளில் தமிழகத்தில் ‘பாளையப்பட்டு ஆட்சிமுறை’ இருந்தது. பாளையக்காரர்கள் நிதித்துறை, நீதித்துறை, இராணுவம் ஆகிய அதிகாரங்களைக் கொண்டிருந்தனர்.

  • பூலித்தேவன்: இவர் நவாப்பிற்குச் செலுத்த வேண்டிய கப்பம் கட்ட மறுத்துக் கிளர்ச்சியில் ஈடுபட்டார். ஆங்கிலேயப் படைகளை எதிர்த்து வெற்றி கொண்ட மகத்தான ராணுவ வெற்றியைப் பெற்றார். தென்னிந்திய வரலாற்றில் சுதந்திரப் போராட்டத்தைத் துவக்கிய பெருமைக்கு உரியவர் இவரே.

  • வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன்: கலெக்டர் ஜாக்சனின் அடாவடிச் செயல்கள் இவரைப் புரட்சி செய்யத் தூண்டின. இவர் “வானம் பொழிகிறது. பூமி விளைகிறது. நாங்கள் ஏன் உங்களுக்கு வரிகட்டவேண்டும்” என்று முழக்கமிட்டார். 5.9.1799இல் பானர்மேன் படையால் தோற்கடிக்கப்பட்டு, 16.10.1799இல் கயத்தாற்றில் தூக்கிலிடப்பட்டார்.

  • வேலுநாச்சியார்: இவர் இந்தியாவின் முதல் பெண் விடுதலைப் போராட்ட வீராங்கனை ஆவார். கணவரை இழந்த பிறகு, ஹைதர்அலியை சந்தித்து உதவி பெற்று, மருது சகோதரர்களின் உதவியுடன் 1780ஆம் ஆண்டு சிவகங்கை சீமையை மீட்டு முதல் ராணியாக முடிசூட்டப்பட்டார்.

  • மருதுபாண்டியர் (1780-1801): முத்து வடுகநாத தேவரின் அரசவையில் அமைச்சர்களாகப் பணியாற்றிய இவர்கள், சிவகங்கை கூட்டிணைப்பை உருவாக்கினர். இவர்கள் **திருச்சிராப்பள்ளி அறிக்கை (1801)**யை வெளியிட்டனர். இவ்வறிக்கை அன்னியர் வரவால் நாடு வளம் கெட்டுப்போவதைச் சுட்டிக்காட்டி மக்களைத் தட்டி எழுப்பியது. ஆங்கிலேயரின் சூழ்ச்சியால் ஆதரவாளர்கள் பிளவுபட்டனர். இறுதியில், 16.11.1801இல் மருதுபாண்டியர் மற்றும் கோபாலன் உள்பட 73 பேர் திருப்பத்தூர் கோட்டையில் தூக்கிலிடப்பட்டனர்.

  • வேலூர் கலகம் (1806): ஆங்கிலேயர்கள் ராணுவத்தில் புகுத்திய கட்டுப்பாடுகள் (சமய குறிகள், தாடி மீசையை நீக்குதல்) கோபத்தை ஏற்படுத்தின. ஜூலை 10ஆம் நாள் கோட்டையைக் கைப்பற்றி, திப்புவின் மகன் பதேக் ஹைதர் அரசராக அறிவிக்கப்பட்டாலும், இக்கிளர்ச்சி அடக்கப்பட்டது.

நவீன விடுதலைப் போராட்டத்தில் தமிழகம்

  • சென்னை மகாஜன சபை: 1884இல் எஸ்.இராமசாமி முதலியார், பி.அனந்தாசாகுலு, இரங்கய்யா நாயுடு ஆகியோரால் ஏற்படுத்தப்பட்டது. 1920இல் இந்திய தேசிய காங்கிரசுடன் இணைந்து செயல்பட்டது.

  • வ.உ.சிதம்பரம்பிள்ளை: ‘செக்கிழுத்த செம்மல்’ மற்றும் ‘கப்பலோட்டி தமிழன்’ என அழைக்கப்பட்டார். சுதேசி கப்பல் நிறுவனத்தைத் தோற்றுவித்து, தூத்துக்குடி – கொழும்பு இடையே கப்பல் போக்குவரத்தைத் தொடங்கினார். இவர்மீது தேசத்துரோகக் குற்றம் சுமத்தப்பட்டுச் சிறையில் செக்கிழுத்தார்.

  • சுப்பிரமணிய பாரதியார்: ‘சுதேசமித்ரன்’ பத்திரிகையின் உதவி ஆசிரியர். 1907இல் ‘இந்தியா’ என்ற தமிழ் வாரப் பத்திரிக்கையின் ஆசிரியரானார். இவரது பாடல்கள் மக்களிடையே விடுதலை உணர்வைத் தூண்டின. ஆங்கில அரசின் பிடியில் இருந்து தப்பிக்க புதுவைக்குச் சென்றார்.

  • வாஞ்சிநாதன்: 17.6.1911இல் மணியாச்சி புகைவண்டி நிலையத்தில் மாவட்ட ஆட்சியர் ஆஷ் என்பவரைச் சுட்டுக் கொன்றுவிட்டுத் தற்கொலை செய்துகொண்டார்.

  • திருப்பூர் குமரன்: தேசியக்கொடித் தடைக்கு எதிரான கிளர்ச்சியில் ஈடுபட்டு உயிர் துறந்ததால், ‘கொடிகாத்த குமரன்’ என்று போற்றப்படுகிறார்.

  • இராஜகோபாலாச்சாரி (ராஜாஜி): 1930இல் வேதாரண்யம் சத்தியாகிரகத்தைத் தலைமை ஏற்று நடத்தினார். சுதந்திர இந்தியாவின் ‘முதல் இந்திய கவர்னர் ஜெனரலாக’ பொறுப்பேற்றார். இவரது அரசியல் தந்திர செயல்களால் ‘சாணக்கியர்’ எனப் போற்றப்படுகிறார்.

  • காமராஜர்: ‘பெருந்தலைவர்’ மற்றும் ‘கர்மவீரர்’ என அழைக்கப்பட்டார். வேதாரண்ய உப்புச்சத்தியாகிரகத்தில் பங்கேற்றார். தமிழக முதலமைச்சராக 9 ஆண்டுகள் பணியாற்றினார், மதிய உணவுத்திட்டம் மற்றும் இலவச கல்வி போன்றவற்றை அமல்படுத்தினார். தேசிய அரசியலில் முக்கியப் பங்கு வகித்ததால் ‘அரசை உருவாக்குவர்’ எனப் போற்றப்பட்டார்.

மூன்றாம் பருவம் அலகு- 2 பாடக்குறிப்புகள்

மூவேந்தர் வரலாறு: சோழர்கள் (கி.பி. 9–13ஆம் நூற்றாண்டு)

I. ஆட்சியர் வரலாறு – ஒரு சுருக்கம்

  • ஆட்சிப் பகுதி: வடவேங்கடம் முதல் தென்குமரி வரை சேரர், சோழர், பாண்டியர் என்ற மூவேந்தர்கள் ஆண்டனர்.

  • பல்லவர்கள்: காஞ்சிபுரத்தைத் தலைநகராகக் கொண்டு ஆட்சி செலுத்தினர்.

  • பிற்காலம்: மூவேந்தர்கள் மற்றும் பல்லவர்களுக்குப் பிறகு முகமதியர் ஆட்சி மற்றும் மராட்டியர் ஆட்சி தமிழ்நாட்டில் நடைப்பெற்று வந்தது.

  • சிறப்பு: இவர்களை ‘முடியுடை மூவேந்தர்’ எனச் சிறப்பித்துக் கூறுதல் மரபு.

II. சோழர்கள் வரலாறு (கி.பி. 9 – 13ஆம் நூற்றாண்டு)

  • பகுதி: திருச்சி, தஞ்சை பகுதிகளை ஆட்சி செய்தனர்.

  • ஆட்சிக்காலம்: கி.பி. 9ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் தொடங்கி 13ஆம் நூற்றாண்டோடு முடிவடைந்தது (சுமார் 400 ஆண்டுகள்).

  • தலைநகரங்கள்: உறையூர், காவிரிபூம்பட்டினம்.

  • அடையாளங்கள்: கொடி: புலிக்கொடி; சூடும் பூ: ஆத்தி.

  • சிறப்புப் பெயர்கள்: வளவர், திறையர், செம்பியர், சென்னியர்.

III. முக்கியச் சோழ மன்னர்கள்

  • விசயாலய சோழன் (846 – 881):

    • பிற்காலச் சோழர் மரபைத் தோற்றுவித்தவர்.

    • கி.பி. 846இல் தஞ்சையைக் கைப்பற்றி நிசும்பசூதினி (துர்க்கை) கோயிலை எழுப்பினார்.

    • திருப்புறம்பியப் போர் (880): இவருக்கும் இரண்டாம் வரகுண பாண்டியனுக்கும் இடையே நடந்தது. இதன் விளைவாகச் சோழர்கள் எழுச்சி பெற்றனர்.

  • முதலாம் ஆதித்த சோழன்:

    • தேவார திருமுறைகளைத் தொகுக்கச் செய்தார்.

    • காவிரி ஆற்றின் இருகரைகளிலும் பல சிவன் கற்கோயில்களை அமைத்தார்.

    • தொண்டைநாடு, தலைக்காடு, கொங்குநாடு ஆகியவற்றைக் கைப்பற்றினான்.

  • முதல் பராந்தகச் சோழன்:

    • பாண்டிய மன்னனை வென்று ‘மதுரை கொண்ட கோப்பரகேசரி’ எனப் பெயர் பெற்றார்.

    • இவர் காலத்தில் ‘குடஓலை’ கிராம ஆட்சிமுறை நிலவியது.

    • தக்கோலப்போர் (949): இவன் மகன் இராசாதித்தன் இறந்தான், சோழப் பேரரசு வலிமை இழந்தது.

  • முதலாம் இராசராசன் (985 – 1014):

    • ‘மெய்க்கீர்த்தி’ என்ற கல்வெட்டு வழக்கத்தை உருவாக்கினார்.

    • தஞ்சைப் பெரிய கோயிலைக் கட்டியவர் (‘ராஜராஜேஸ்வரம்’).

    • தேவாரப் பாடல்களைத் திருமுறைகளாகத் தொகுத்தவர்.

    • சீனாவிற்குத் தூதுக்குழு அனுப்பினார்.

  • முதலாம் இராசேந்திரன் (1012 – 1044):

    • இலங்கை முழுவதையும் கைப்பற்றினார்.

    • கங்கை நோக்கிப் படையெடுத்து ‘கங்கை கொண்டான்’ என அழைக்கப்பட்டார்.

    • ‘கடாரம் கொண்டான்’ என்ற பெருமைக்குரியவர்.

    • கங்கை கொண்டச் சோழபுரத்தைத் தலைநகராக்கினார்; ‘கங்கை கொண்ட சோழேச்சுரம்’ கோயிலைக் கட்டினார்.

  • முதலாம் குலோத்துங்கச் சோழன் (1070 – 1120):

    • ‘சுங்கம் தவிர்த்த சோழன்’ என்று புகழப்பட்டார்.

IV. சோழர்களின் நிர்வாக முறை

  • மண்டலங்கள்: பேரரசு 9 மண்டலங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டிருந்தது.

  • கிராம சபைகள்: அந்தணர்கள் சபைகள் ‘சபா’, அந்தணர் அல்லாதோர் சபைகள் ‘ஊர்’.

  • ஆணைகள்: மன்னன் பிறப்பிக்கும் வாய்மொழி ஆணை ‘திருவாய்க் கேள்வி’.

  • நிர்வாக அதிகாரிகள்: திருவாய்கேள்வி, திருமந்திரஓலை, விடையில் அதிகாரி, பாழக்காவல் அதிகாரி.

  • வாரியங்கள்: சம்வத்சர வாரியம், ஏரி வாரியம், தோட்ட வாரியம், பஞ்சவார வாரியம் (வரி வசூல்), பொன் வாரியம் (நாணயம்) போன்றவை இருந்தன.

  • குடவோலை முறை: கிராமசபை உறுப்பினர்கள் தேர்தல் மூலம் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர். உத்திரமேரூர்க் கல்வெட்டு இம்முறையை விவரிக்கிறது.

    • தகுதிகள்: நிலம், சொந்த வீடு, 35-70 வயது, கல்வி அறிவு, நல்லொழுக்கம்.

  • வருவாய்: முக்கியமாக நிலவரி (‘காணிக்கடன்’). பிற வரிகள்: ‘குடிமை’, ‘மீன் பாட்டம்’, ‘முத்தாவணம்’ (விற்பனை வரி).

  • நிலங்கள்: போரில் இறந்த வீரர்களின் குடும்பத்திற்கு ‘உதிரப்பட்டி’ (வரியில்லாத நிலம்) வழங்கினர்.

V. பாண்டியர்கள் வரலாறு

  • பகுதி: மதுரைப் பகுதிகளை ஆட்சி செய்தனர்.

  • முதலாம் சடையவர்மன் சுந்தரபாண்டியன் (1251):

    • ‘தென் இந்தியாவின் மிகச்சிறந்த அரசர்களுள் ஒருவன்’.

    • சோழர் ஆட்சியை முடிவுக்குக் கொண்டு வந்தான்.

    • விருதுகள்: ‘எம்மண்டலமும் கொண்டருளிய சுந்தரபாண்டிய தேவர்’, ‘சேரனை வென்ற பாண்டிய தேவன்’.

  • முதலாம் மாறவர்மன் குலசேகர பாண்டியன் (1268):

    • கொல்லத்தைக் கைப்பற்றி ‘கொல்லம் கொண்ட பாண்டியன்’ எனப்பட்டார்.

    • ஈழத்தின் மீது படையெடுத்து புத்தரின் பல்லைக் கைப்பற்றினார்.

    • வருகை: மார்க்கோ போலோ (வெனிஸ்), வாசாப் (பெர்சியா) இவனது காலத்தில் வருகை புரிந்தனர்.

VI. பாண்டியர்கள் ஆட்சி முறை

  • நிர்வாகம்: நாடு பல ‘வளநாடுகளாகப்’ பிரிக்கப்பட்டிருந்தது.

  • ஊர்ச்சபை: குடவோலை மூலம் உறுப்பினர்கள் தேர்வு. சபையோரைப் ‘பெருமக்கள்’ என அழைத்தனர்.

  • வரி: நிலவரி, ‘தறியிறை’, ‘செக்கிறை’, ‘உல்கு’ (சுங்கவரி). வரிவிலக்கு பெற்றவை ‘இறையிலி’ எனப்பட்டன.

  • வீரர்களுக்கு: போரில் இறந்த வீரர்களின் குடும்பங்களுக்கு ‘உதிரப்பட்டி’ (வரியில்லா நிலம்).

  • வணிகம்: சிறந்த வணிகர்களுக்கு ‘எட்டி’ பட்டம்.

  • கலை வளர்ச்சி: நடனக்கலையில் சிறப்புற்று விளங்கிய மகளிருக்கு ‘தலைக்கோலி’ பட்டம் வழங்கப்பட்டது.

VII. சேரர்கள் ஆட்சி

  • பகுதி: கேரள, தமிழகத்தின் மேற்குப் பகுதிகளை ஆட்சி செய்தனர்.

  • தலைநகரம்: கரூர், வஞ்சி, தொண்டி.

  • கொடி: விற்கொடி.

  • உதியன் நெடுஞ்சேரலாதன்: பாரதப் போரில் பாண்டவர், கௌரவர் இருவருக்கும் பெருஞ்சோறு அளித்தார்.

  • இமயவரம்பன் நெடுஞ்சேரலாதன்: இமய மலையில் வில்லைப் பொறித்தவர்.

  • கடல் பிறக்கோட்டிய செங்குட்டுவன்: கடம்பர்களை வென்றவர். கண்ணகிக்குச் சிலை செய்ய இமயத்திலிருந்து கல் கொணர்ந்து விழா எடுத்தார். இலங்கைவேந்தன் கயவாகுவை விழாவுக்கு அழைத்தார்.

  • ஆடுகோட்பாட்டுச் சேரலாதன்: கொள்ளையர்களிடமிருந்து ஆட்டுமந்தைகளை மீட்டதால் இப்பெயர் பெற்றார்.

  • கொடைத் திறம்: வறியோர் பசிப்பிணி போக்கினர், அளவில்லாது கொடை வழங்கினர். வறட்சிக் காலத்திலும் பாணர், கூத்தர் போன்றோருக்கு உதவினர்.

VIII. பல்லவர்கள் வரலாறு

  • தலைநகரம்: காஞ்சிபுரம்.

  • ஆட்சிக் காலம்: கி.பி. 3 முதல் 9ஆம் நூற்றாண்டு வரை.

  • கல்வி, கலை: காஞ்சிபுரம் கல்வி, கலை, சமய தத்துவங்கள், நாகரிகங்கள் ஆகியவற்றின் வளர்ச்சிக்குச் சிறந்து விளங்கியது.

  • பட்டயங்கள்: பிற்காலப் பல்லவர்கள் கிரந்தம் பயன்படுத்தினர்.

  • சிம்ம விஷ்ணு: களப்பிரரின் ஆட்சியை வீழ்த்தி மீண்டும் பல்லவர் ஆட்சியை நிறுவினார்.

  • முதலாம் மகேந்திரவர்மன் (615 – 630):

    • ‘விசித்திரசித்தன்’ எனப் புகழப்பட்டார்.

    • சமணத்திலிருந்து சைவத்திற்கு மாறினார் (திருநாவுக்கரசரால்).

    • குடைவரைக் கோயில்களை உருவாக்கினார்.

  • முதலாம் நரசிம்மவர்மன் (630 – 668):

    • ‘மாமல்லன்’ என்ற சிறப்புப் பெயர்.

    • இரண்டாம் புலிகேசியை வென்று ‘வாதாபி கொண்ட நரசிங்கப் போத்தரையன்’ பட்டம் பெற்றார்.

    • சீனப் பயணி யுவான்-சுவாங் கி.பி. 640இல் காஞ்சிபுரத்திற்கு வந்தார்.

  • இரண்டாம் நரசிம்மவர்மன் (இராஜசிம்மன்):

    • காஞ்சிபுரத்தில் கைலாசநாதர் கோயிலும், மகாபலிபுரத்தில் கடற்கரைக் கோயிலும் இவன் எழுப்பியது.

  • இரண்டாம் நந்திவர்மன் (730 – 795):

    • பல்லவ அரசர்களிலேயே மிக அதிக காலம் (65 ஆண்டுகள்) ஆட்சி செய்தார்.

    • காஞ்சிபுரத்தில் விஷ்ணுவுக்கு பரமேஸ்வர விண்ணகரம் (வைகுந்தப்பெருமாள்கோயில்) கட்டினார்.

  • மூன்றாம் நந்திவர்மன்: தெள்ளாறில் பாண்டியனை வென்று ‘தெள்ளாறெறிந்த நந்திப் போத்தரையன்’ என்ற பட்டம் பெற்றான்.

IX. பல்லவர்களின் கலைத்தொண்டு

  • பொற்காலம்: பல்லவர் காலம் ‘அரிய கலைப்படைப்புக்களின் பொற்காலம்’.

  • கட்டடக்கலை: குடைவரைக் கோயில்கள் (மகேந்திரவர்மன்), ஒற்றைக்கல் கோயில்கள் (நரசிம்மவர்மன்), கட்டுமானக் கோயில்கள் (இராசசிம்மன்) என மூன்று பிரிவுகள்.

  • சிற்பக் கலை: திருச்சிராப்பள்ளி மலைக்கோயில், மகாபலிபுரம் சிற்பங்கள்.

  • ஓவியக் கலை: சித்தன்னவாசல், குடுமியாமலை ஆகிய இடங்களில் காணப்படுகின்றன.

X. நாயக்கர்கள் ஆட்சி (கி.பி. 1529 – 1736)

  • மதுரை நாயக்கர்கள்:

    • விசுவநாத நாயக்கர் (1529-1564): ‘பாளையப்பட்டு ஆட்சி முறையை முதன் முதலில் தமிழகத்தில் கொண்டு வந்தவர்’.

    • திருமலை நாயக்கர் (1623-1659): புகழ்பெற்றவர். கி.பி. 1634இல் தலைநகரைத் திருச்சியிலிருந்து மதுரைக்கு மாற்றினார்.

    • மூக்கறுப்புப் போர்: மைசூர் மன்னனின் படைகளுடன் நடத்திய போரில் மைசூர் வீரர்களின் மூக்குகளை அறுத்தனர்.

    • கலைப்பணிகள்: மதுரையில் நாயக்கர் மஹால், தெப்பக்குளம்.

    • இராணி மங்கம்மாள் (1689-1706): ஔரங்கசீப்புக்குத் திறைப் பணம் செலுத்தி ஆட்சியைத் தக்கவைத்தார். பல அறச் செயல்களைச் செய்தார்.

    • மீனாட்சி அரசி: மதுரை நாயக்கர்களின் கடைசி ஆட்சியாளர். சந்தாசாகிபுவால் சிறையில் அடைக்கப்பட்டு உயிர் துறந்தார்.

  • தஞ்சை நாயக்கர்கள்:

    • செவ்வப்ப நாயக்கர்: தஞ்சை நாயக்கர் ஆட்சியைத் தோற்றுவித்தவர்.

    • இரகுநாத நாயக்கர்: டென்மார்க் நாட்டவருக்குத் தரங்கம்பாடியில் வாணிபம் செய்ய அனுமதி வழங்கினார்.

    • விசயராகவ நாயக்கர்: மதுரை சொக்கநாத நாயக்கருக்கு மகள் தர மறுத்து, போரில் தன் மகளுடன் உயிர் நீத்தார். இவருடன் தஞ்சை நாயக்கர் ஆட்சி முடிந்தது.

XI. முகலாயர்கள் ஆட்சி

  • பாபர் (1526-1530): முதல் பானிப்பட் போர் (1526) மூலம் முகலாயப் பேரரசுக்கான அடித்தளத்தை இட்டார். சுயசரிதை: ‘துசுக்ச் பாபரி’ (துருக்கிய மொழி).

  • ஷெர்ஷா சூர் (1540-1545): உண்மையான பெயர் ஃபரித். நில வருவாய் சீர்திருத்தம் செய்தார். நான்கு முக்கிய பெருவழிச் சாலைகளை அமைத்தார்.

  • அக்பர் (1556-1605): இந்தியாவின் தலைசிறந்த பேரரசர். ‘ஜிசியா’ வரியை ரத்து செய்தார். ‘தீன் இலாஹி’ என்ற புதிய சமயத்தை அறிவித்தார். மன்சப்தாரி முறையை அறிமுகப்படுத்தினார்.

  • ஜஹாங்கீர் (1605-1627): **’நீதிச்சங்கிலி மணி’**யை அறிமுகப்படுத்தினார். சர் தாமஸ் ரோ வணிக அனுமதி பெற்றார்.

  • ஷாஜஹான் (1628-1658): ஆட்சிக்காலம் ‘மொகலாயர்களின் பொற்காலம்’. ‘கட்டடக்கலை இளவரசர்’. தாஜ்மஹால்லை (மனைவி மும்தாஜ் நினைவாக) கட்டினார்.

  • ஔரங்கசீப் (1658-1707): கடைசி, வலிமை வாய்ந்த மன்னர். ‘ஜெசியா’ வரியை மீண்டும் விதித்தார். ஒன்பதாவது சீக்கிய குரு தேஜ்பகதூர் கொல்லப்பட்டார்.

XII. மராட்டியர்கள் ஆட்சி (கி.பி. 1676 – 1855)

  • நிறுவனர்: ஏகோஜி (வெங்காஜி) கி.பி. 1676இல் தஞ்சையில் ஆட்சியைத் தொடங்கி வைத்தார். பல பாசன வசதிகளை ஏற்படுத்தினார்.

  • முதலாம் சரபோஜி (1712-1728): தஞ்சைப் பெரிய கோயில் குடமுழுக்கு விழா இவர் காலத்தில் நடைபெற்றது.

  • துக்கோஜி (1728-1736): இசைமேதை, ‘சங்கீதசாகரம்’ என்ற இசைநூலை இயற்றினார், இந்துஸ்தானி இசையை அறிமுகப்படுத்தினார்.

  • இரண்டாம் சரபோஜி (1798-1832): பல மொழிகளில் புலமை பெற்றவர். தஞ்சைப் பிரகதீசுவரர் கோயிலில் உலகின் மிக நீளமான கல்வெட்டைச் செதுக்கச் செய்தார். சரசுவதிமகால் நூலகத்தை மேம்படுத்தினார்.

  • இரண்டாம் சிவாஜி (1832-1855): வாரிசின்றி இறந்ததால் (1855), ஆங்கிலேயக் கிழக்கிந்தியக் கம்பெனி தஞ்சை அரசை ஏற்றுக்கொண்டு, மராட்டியர் ஆட்சியை முடிவுக்குக் கொண்டு வந்தது.

XIII. மராட்டியரின் நிர்வாக அமைப்பு

  • பிரிவு: தஞ்சை மராட்டிய நாடு 5 ‘சுபா’க்களாகப் பிரிக்கப்பட்டது. சுபாவின் தலைவர் ‘சுபேதார்’.

  • நாணயம்: நாணயம் உருவாக்கும் இடம் ‘கம்பட்டம்’ எனப்பட்டது.

  • அலுவலர்கள்: சர்க்கேல் (தலைமை அமைச்சர்), அமல்தார் (வருவாய்த் துறை), சிரஸ்தேதார் (ஆவணக் காப்பாளர்), தாசில்தார் (வரி வசூல்), கொத்தவால் (கோட்டைக் காவல்).

மூன்றாம் பருவம் அலகு 1 பாடக்குறிப்புகள்

அலகு – 1: தொல் பழங்கால வரலாறும் சங்ககால வரலாறும் 

தொல் பழங்காலம், லெமூரியா மற்றும் கற்காலங்கள்

I. தொல் பழங்கால வரலாறு

  • வரையறை: எழுத்துச் சான்றுகள் இல்லாதக் காலத்தில், மனிதன் வாழ்ந்து சென்ற எச்சங்களைக் கொண்டு வரலாற்றை அறிதல்.

  • கற்காலம்: வாழ்விற்குக் கற்களைப் பயன்படுத்திய காலம்; வேட்டையாட கருவிகளை மாற்றச் சிந்தித்த காலம்.

II. லெமூரியா கோட்பாடு

  • ஆதிமனிதன்: உலகில் முதன்முதலில் ஆதிமனிதன் தோன்றியதாகக் கருதப்படுவது தென்னிந்தியா.

  • லெமூரியா: தென்னிந்தியாவுக்குத் தெற்கில் இருந்த ‘லெமூரியா’ கண்டத்தில்தான் முதல் மக்களினம் தோன்றினர். இவர்களே தமிழ்நாட்டின் ‘ஆதி குடிகள்’.

  • சான்றுகள்: இப்போதுள்ள தென்னிந்தியா, இலங்கை, கிழக்கிந்தியத் தீவுகளில் வாழ்வோரிடம் இன ஒற்றுமை, உடற்கூறு ஒற்றுமை, மொழி ஒற்றுமை காணப்படுகிறது. ‘பூமராங்’ (வேட்டைக் கத்தி) பயன்பாடும் ஒற்றுமை காட்டுகிறது.

III. கற்கால வகைகள்

    1. பழங்கற்காலம் 2. புதிய கற்காலம் 3. உேலாகக் காலம்.

IV. பழங்கற்காலம் 

  • வாழ்வியல்: விலங்குகளை வேட்டையாடியும், கிழங்குகளைச் சேகரித்தும் வாழ்ந்தனர்; ‘உணவை சேகரிப்போர்’ என அழைக்கப்பட்டனர். நாடோடி வாழ்க்கை வாழ்ந்தனர்.

  • கருவிகள்: கற்களால் ஆன பலவகை கோடாரிகள், ஈட்டிகள், கத்திகள்.

  • முக்கிய இடங்கள்: அத்திரம்பாக்கம் (சென்னை அருகில்), பிம்பேட்கா (ம.பி.), கர்நூல்.

  • பண்பாடு: நெருப்பை உண்டாக்கக் கற்றுக்கொண்டனர். சைகையால் கருத்துப் பரிமாற்றம் செய்தனர். கிராமதேவதைகளை ஆயுதம்/கல் உருவம் வைத்து வழிபட்டனர்.

V. புதிய கற்காலம் 

  • முன்னேற்றம்: மனித நாகரீகத்தில் குறிப்பிடத்தக்க முன்னேற்றம்; பயிர்த்தொழிலில் ஈடுபட்டு நீர்நிலைகள் அருகே நிலைத்து வாழத் தொடங்கினர்.

  • வேளாண்மை: நெல், சோளம், பருப்பு வகைகள், பழ வகைகள் பயிரிட்டனர்.

  • வாழ்விடம்: மண் சுவர்கள், ஓலை/தட்டை கூரைகள் கொண்டு குடில்கள் அமைத்தனர்.

  • இடங்கள்: மாஸ்கி, பிரம்மகிரி (கர்நாடகம்), பையம்பள்ளி (தமிழ்நாடு).

  • இறந்தவரைப் புதைக்கும் முறை: பெரிய தாழியில் உடலை உட்கார்ந்த நிலையில் வைத்தனர். தாழி மீது கற்பலகையை வைத்து, அதைச் சுற்றிலும் செங்குத்தான கற்களை நட்டு வைத்தனர்.

VI. உலோகக் காலம், பெருங்கல் காலம்

  • மாற்றம்: கற்கருவிகளைவிட இரும்புக் கருவிகள் சிறந்தவை என உணர்ந்தனர்.

  • செம்புக் கற்காலம்: செம்பு மற்றும் வெண்கலம் பயன்படுத்தப்பட்டன. ஹரப்பா பண்பாடு இதன் பகுதி. பையம்பள்ளியில் வெண்கலம், செம்புப் பொருட்கள் கிடைத்துள்ளன.

  • பெருங்கல் காலம்/இரும்புக் காலம்: தென்னிந்தியாவில் சமகாலம் எனக் கருதப்படுகிறது.

  • மெகாலித்: ‘பெரிய கல்’ என்று பொருள்; கல்லறையின்மேல் சுற்றி அடுக்கப்பட்ட கற்களைக் குறிக்கிறது.

  • கல்லறைப் பொருட்கள்: கருப்பு சிகப்பு வண்ணத்தாளான பானையோடுகள், இரும்பாலான மண்வெட்டி, அரிவாள், சிறு ஆயுதங்கள்.

  • முக்கிய இடங்கள்: ஹல்லூர், மாஸ்கி, நாகார்ஜுனீ கொண்டா, ஆதிச்சநல்லூர்.

VII. முக்கிய அகழ்வாராய்ச்சிகள்

  • அகழாய்வு நோக்கம்: பண்பாட்டின் மேன்மைகளை இன்றைய தலைமுறைக்கு எடுத்துச் செல்லுதல்.

  • அரிக்கமேடு: புதுச்சேரி அருகில். முக்கிய கட்டடம்: ‘பண்டக சாலை’. கண்டுபிடிப்புகள்: தமிழ் பிராமி எழுத்து பொறிக்கப்பட்ட பானை ஓடுகள், ரோமானியப் பழங்காசுகள். சாயப் பட்டறைகள் இருந்தன.

  • ஆதிச்சநல்லூர்: தாமிரபரணி ஆற்றங்கரை (தூத்துக்குடி). தாழிகள் பயன்படுத்தப்பட்டன. கிடைத்தவை: மனித எலும்புக்கூடுகள், கருப்பு – சிவப்பு பானையோடுகள், தங்கத்திலான நெற்றிப்பட்டம், கத்தி, வாள் போன்ற இரும்புப் பொருள்கள்.

VIII. சிந்துவெளி நாகரிகம்

  • கண்டுபிடிப்பு: 1922-ஆம் ஆண்டு சர். ஜான் மார்சல்.

  • பெயர்: மொகஞ்சதாரோ என்பதற்கு ‘இறந்தவர்களின் நகரம்’ என்று பொருள்.

  • உலோகப் பயன்பாடு: வெண்கலம், செம்பு பயன்படுத்தினர்; இரும்பை அறியாதவர்களாக இருந்தனர்.

  • நகர அமைப்பு: மதில்கள், 100 அடி நீள நீராடும் மண்டபம், சுட்ட செங்கற்கள், சீரான தெருக்கள். மூடப்பட்ட கழிவுநீர் வடிகால் அமைப்பு.

  • சமயம்: சக்தி வழிபாடு, சிவலிங்க வழிபாடு (சைவசமயம் மிகப் பழைமையானது).

IX. கீழடி அகழாய்வு

  • இடம்: வைகை ஆற்றங்கரை, சிவகங்கை மாவட்டம்.

  • காலக்கணிப்பு: கி.மு. 6ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் நகரமயமாக்கல் இருந்ததை உறுதி செய்கிறது. மக்கள் எழுத்தறிவும் நகர நாகரிகமும் பெற்றிருந்தனர்.

  • சிறப்பு: இது ஒரு ‘தொழில் நகரமாக’ இருந்தது.

  • கட்டுமானம்/தொழில்: செங்கல் கட்டுமானம், சுடுமண்ணாலான உறை கிணறுகள், வீடுகள்தோறும் குளியலறைகள். நூல் நூற்கும் தக்களி கிடைத்தது.

  • எழுத்தறிவு: 60க்கும் மேற்பட்ட தமிழ் பிராமி எழுத்துப் பொறிக்கப்பட்ட பானை ஓடுகள் கிடைத்துள்ளன. (குவிரன் ஆதன், ஆதனி போன்ற பெயர்கள்).

  • வணிகம்: கங்கைச் சமவெளியில் வெள்ளி முத்திரைக் காசுகள், ரோமானிய உயர்ரக மண்பாண்டங்கள் (அழகன்குளம் மற்றும் கீழடியில்) கிடைத்துள்ளன.

சங்ககாலத் திணை வாழ்வியல்

X. திணை வாழ்வியல்

  • திணை: குலம், நிலம், ஒழுக்கம் ஆகியவற்றைக் குறிக்கும்.

  • வகை: அகத்திணை (காதல்) மற்றும் புறத்திணை (வீரம், கொடை).

  • முப்பொருள்: முதற்பொருள், கருப்பொருள், உரிப்பொருள்.

XI. முதற்பொருள் (நிலமும் பொழுதும்)

  • நிலம்: குறிஞ்சி (மலை), முல்லை (காடு), மருதம் (வயல்), நெய்தல் (கடல்), பாலை (வறட்சி).

  • பொழுது: சிறுபொழுது (ஒரு நாளின் 6 காலப் பிரிவுகள்), பெரும்பொழுது (ஓர் ஆண்டின் 6 காலப் பிரிவுகள்).

XII. உரிப்பொருள் (ஒழுக்கம்)

  • குறிஞ்சி – புணர்தல் (ஒன்று சேர்தல்).

  • முல்லை – இருத்தல் (பிரிவைப் பொறுத்தல்).

  • மருதம் – ஊடல் (பிணக்குக் கொள்ளுதல்).

  • நெய்தல் – இரங்கல் (வருந்துதல்).

  • பாலை – பிரிவு (பிரிந்து செல்லுதல்).

XIII. ஐவகை நில மக்கள் வாழ்வு

  • குறிஞ்சி: வேட்டையாடி வாழ்ந்தனர். முருகனை வழிபட்டனர்.

  • முல்லை: ஆடு, மாடு மேய்த்து வாழ்ந்தனர். வரகு, சாமை பயிரிட்டனர். திருமாலை வழிபட்டனர்.

  • மருதம்: நாகரிக வளர்ச்சி பெற்ற பகுதி. பருத்தி பயிரிட்டு ஆடை நெய்தனர். இந்திரனை வழிபட்டனர்.

  • நெய்தல்: மீன் பிடித்தல், முத்துக் குளித்தல். கடல் இவர்களது ‘உழுநிலம்’. வருணனை வழிபட்டனர்.

  • பாலை: மக்கள் ‘எயினர்’. தொழில் ‘வழிப்பறி செய்தல்’. கொற்றவையை வழிபட்டனர்.

XIV. புறத்திணை (போர்த் திணைகள்)

  • போரின் அடிப்படை: போரிடும் முறைக்கு ஏற்ப பூக்களை அணிந்து செல்லுதல்.

  • முக்கிய திணைகள்:

    • வெட்சி (பசுக்கூட்டங்களைக் கவர்தல்).

    • கரந்தை (மீட்டுவரச் செய்யும் போர்).

    • வஞ்சி (நாட்டைப் பிடிப்பதற்காகப் படையெடுத்தல்).

    • காஞ்சி (நாட்டைக் காக்கப் போரிடுதல்).

    • நொச்சி (கோட்டையைக் காக்கப் போரிடுதல்).

    • உழிஞை (கோட்டையைச் சுற்றி முற்றுகையிடுதல்).

    • தும்மை (எதிரெதிரே நின்று போரிடுதல்).

    • வாகை (வெற்றி பெற்ற அரசனைப் புகழ்தல்).

சங்ககால வாழ்வியல் (களவு, கற்பு, உணவு, வாணிகம்)

XV. களவு வாழ்வு 

  • களவு வரையறை: ஒருவனும் ஒருத்தியும் தமக்குள் கண்டு காதல் கொள்ளும் ஒழுக்கம்; பிறர் அறியாதபடி மறைவாக நிகழும்.

  • வகை: காமப் புணர்ச்சி, இடந்தலைப்பாடு, பாங்கொடு தழாஅல், தோழியிற் கூட்டம்.

  • வரைவு கடாஅதல்: திருமணம் செய்து கொள்ளுமாறு தோழி வற்புறுத்துவாள்.

  • மடேலறுதல்: களவில் வெற்றி பெற, பனைமடலால் செய்யப்பட்ட குதிரை மீது ஏறி காதலை வெளிப்படுத்துவது.

  • எண்வகை மணங்கள்: நால்வேத நெறியினர் வகுத்த பிரமம்… கந்தர்வம் (காதலர்கள் தாமே கூடி இன்புறுவது – களவு வாழ்வு) உள்ளிட்ட எட்டு வகைகள் இருந்தன.

XVI. கற்பு வாழ்வு (திருமண வாழ்வு)

  • கற்பு வரையறை: திருமணம் நிகழ்ந்த பிறகு, தைலமக்கள் மேற்கொள்ளும் இனிய இல்லற வாழ்க்கை.

  • ஊடல்: தலைவன் பரத்தையர் முதலான பிற பெண்களுடன் உறவு கொள்வதால் தலைவி கொள்ளும் கோபம்.

  • கற்பில் பிரிவு: கல்வி காரணமாக (ஓதல்), காவல் காரணமாக, பொருள் தேட (பொருள்வயிற் பிரிவு) உட்பட 6 பிரிவுகள்.

XVII. சங்ககால உணவு

  • சமையல் நூல்: உணவு சமைக்கும் முறைகளைக் கூறும் நூல் ‘மடைநூல்’.

  • உணவு வகைகள்: தினையரிசியும் பாலும் கலந்த பால்சோறு, இறைச்சியும் அரிசியும் கலந்த ஊன் துைவ அடிசில். ஊன் உணவும் கள்ளும் எல்லோராலும் உண்ணப்பட்டன.

  • கறி/ஊறுகாய்: அசைவ உணவே பெருவழக்கு. ஊறுகாய் ‘காடி’ என அழைக்கப்பட்டது.

  • கள்/மது: கடும் புளிப்புடன் கூடிய கள் விரும்பப்பட்டது. புறநானூறு இதனை ‘தேட்கடுப்பன்ன நாட்படு தேறல்’ எனக் குறிப்பிடுகிறது. யவன மதுவும் (ரோம ஒயின்) பருகினர்.

  • உண்ணும் முறை: வாழையிலை அல்லது தேக்கிலையில் சுடச்சுட உண்டனர்.

XVIII. அணிகலன்கள்

  • பயன்பாடு: பொன்னாலும், நவமணிகளாலும் ஆன அணிகலன்கள் மதிப்புப் பெற்றைவ.

  • பெண்கள்: கழுத்தில் தாலி, கொத்தமல்லி மாலை, அட்டிகை; கையில் சங்கு மற்றும் எலும்பால் ஆன வளையல்கள்; காலில் மாம்பிஞ்சு கொலுசு, காலில் மெட்டி.

  • ஆண்கள்: வீரக்கழல், வீரக் கண்டை, அரைநாண், பதக்கம், கடுக்கண், குண்டலம்.

XIX. வாணிகம்

  • சிறப்பு: உழவும் வாணிகமும் இருபெரும் உற்பத்தித் தொழில்கள். வாணிகர் ‘அரசர் பின்னோர்’ எனப் பெருைமயுடன் அழைக்கப்பட்டனர்.

  • கடல் வாணிகம்: கடற்காற்றின் உதவியால் ‘நாவாய்’ (கப்பல்) ஓட்டினர்.

  • தரை வாணிகம்: அயல்நாடுகளுக்கு வணிகர்கள் ஒன்றாகச் சென்றார்கள் ‘வணிகச் சாத்து’ எனப்பட்டனர்.

  • பண்ட மாற்று முைற: அரிசி, உப்பு, பால் போன்றவற்றுக்கு பண்டமாற்று. உப்புக்கு நெல் மாற்றப்பட்டது.

  • ஏற்றுமதி: மிளகு, முத்து, இரத்தினம், தந்தம். ஏற்றுமதியில் நான்கில் மூன்று பங்கு மிளகு.

  • இறக்குமதி: யவனக் கப்பல்கள் “பொன்னோடு வந்து மிளகொடு பெயரும்” (திரும்பிச் செல்லும்). அரபுநாட்டிலிருந்து குதிரைகள் இறக்குமதி.

கல்வி, கலை, தமிழ்ச் சங்கங்கள் மற்றும் ஆட்சி முறை

XX. கல்வியும் அறிவியலும்

  • கல்வியின் உயர்வு: ‘கேடில் விழுச்செல்வம் கல்வி’ (குறள் 400).

  • ஆசிரியர்கள்/பள்ளிகள்: ஆசிரியர் ‘கணக்காயர்’ எனப்பட்டனர். கல்வி பயிலும் இடம் ‘பள்ளி’ (பெரும்பாலும் திண்ணைகளில்).

  • நூல்கள்: மாணவர்கள் ஓலையில் எழுத்தாணி கொண்டு எழுதினர். இலக்கண நூல்கள்: தொல்காப்பியம், காக்கைப்பாடினியம். கணித நூல்: ‘ஏரம்பம்’.

  • வானவியல்: வானவியல் புலவர்களுக்கு ‘கணிகள்’ என்று பெயர்.

  • பெண் கல்வி: ஒளவையார், காக்கைப்பாடினியார் போன்ற பெண்பாற் புலவர்கள் மூலம் சங்க காலத்தில் பெண்கள் கல்வி கற்றனர் என்பதை அறிய முடிகிறது.

XXI. கலைகள்

  • அ. ஓவியக் கலை: ஓவியர்கள் ‘கண்ணுள் வினைஞர்’. ஓவியம் வரையும் கோல் ‘துகிலிகை’. ஓவியங்கள் வைக்கப்பட்ட இடம் ‘சித்திரமாடம்’.

  • ஆ. இசைக்கலை: ‘கந்தருவ வேதம்’ என்று அழைக்கப்பட்டது. ஏழு சுரங்கள் (தாரம், உழை…), சீறியாழ், பேரியாழ் போன்ற யாழ் வகைகள்.

  • இ. கூத்துக் கலை: வள்ளிக்கூத்து (பெண்கள்), குரவைக் கூத்து (மலைவாழ் மக்கள்), துணங்கைக் கூத்து. சிலப்பதிகாரத்தில் 11 வகைக் கூத்துகள் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன.

  • ஈ. நாடகக் கலை: நாடகம் = ‘நாடு + அகம்’. மூவகைத் திரைச்சீலைகள் பயன்படுத்தப்பட்டன.

    • பம்மல் சம்பந்தனார் ‘தமிழ் நாடக தந்தை’.

XXII. தமிழ் வளர்த்த சங்கங்கள்

  • பாண்டியர்கள் சங்கங்களை நிறுவித் தமிழ்ப் பணியாற்றினர். சங்கங்கள் மூன்று இருந்த விவரத்தை இறையனார் களவியல் உரையே முதன்முதல் சான்று தருகிறது.

  • முதற்சங்கம்: தென்மதுரை (4440 ஆண்டுகள்). (அகத்தியர், முருகவேள்).

  • இடைச்சங்கம்: கபாடபுரம் (3700 ஆண்டுகள்). (அகத்தியர், தொல்காப்பியர்).

  • கடைச்சங்கம்: தற்போதைய மதுரை (1850 ஆண்டுகள்). (நக்கீரனார்). சங்க இலக்கியங்கள் இங்கு எழுதப்பட்டன.

XXIII. சங்க கால ஆட்சி முறை

  • ஆட்சி: மூவேந்தர்களும் (சேரர், சோழர், பாண்டியர்) கடையேழு வள்ளல்களும் ஆட்சி புரிந்தனர்.

  • சேரர்: தலைநகரம் வஞ்சி, துறைமுகங்கள் முசிறி, தொண்டி. சேரன் செங்குட்டுவன் கண்ணகிக்குக் கோயில் எழுப்பினான்.

  • சோழர்: சிறப்பு வாய்ந்தவன் கரிகாற்சோழன். வெண்ணிப்போர்.

    • காவிரி ஆற்றின் குறுக்கே கல்லணையை  அமைத்தான்.

  • பாண்டியர்: தலைநகரம் மதுரை. தலையாலங்கானத்துச் செருவென்ற நெடுஞ்செழியன்.

  • நிர்வாகக் குழுக்கள்: ஐம்பெருங்குழு, எண்பேராயம்.

  • ஊர் நிர்வாகம்: குடேவாலை முறையில் ஊரவையினர் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர்.

  • வருவாய்: நிலவரி (விளைச்சலில் ஆறில் ஒரு பாகம்).

  • நாணயங்கள்: சேரர் (வில்), சோழர் (புலி), பாண்டியர் (மீன்) சின்னங்கள் பொறிக்கப்பட்டிருந்தன.

XXIV. அயல்நாட்டுத் தொடர்புகள்

  • நாடுகள்: மேலை நாடுகள் (கிரேக்கம், உரோமம், எகிப்து, அரேபியா) மற்றும் கீழை நாடுகள் (சீனம், சாவகம்).

  • முசிறி/கொற்கை: முசிறியில் மிளகும், கொற்கையில் முத்தும் ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டன.

  • யவனத் தொடர்பு: உரோமர்கள் பொன்னோடு வந்து மிளகொடு திரும்பிச் சென்றனர். உரோமர்களுக்குத் தமிழகத்தில் இருந்த தனி இருப்பிடங்கள் ‘யவனச் சேரி’ எனப்பட்டன.

  • அரேபியத் தொடர்பு: அரபுநாட்டிலிருந்து ஆண்டுேதாறும் 10,000 குதிரைகள் இறக்குமதி செய்யப்பட்டன.

  • சீனத் தொடர்பு: ஈயம், செம்பு, பவளம், சீனப்பட்டாடை இறக்குமதி ஆயின.

wpChatIcon
error: Content is protected !!